Corrado Orrico
| Biografía | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nacemento | 16 de abril de 1940  (84 anos)Massa, Italia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Actividade | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ocupación | futbolista, adestrador de fútbol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Deporte | fútbol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Corrado Orrico, nado en Massa o 16 de abril de 1940, é un exadestrador de fútbol italiano. Comezou a súa carreira como técnico en 1967, aos 26 anos, e dirixiu máis de 1000 partidos durante as seguintes catro décadas, en diferentes categorías do fútbol italiano.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]No fútbol modesto
[editar | editar a fonte]Entre 1959 a 1969 xogou no modesto Sarzanese, exercendo dende 1966 tamén como adestrador, ademais de ser o capitán do equipo.[1] En 1967 logrou o ascenso á Serie D e estivo preto de lograr ascender á Serie C na campaña seguinte, na que perdeu a promoción contra o Lucchese. Foi tamén o seu último partido como xogador, do que se tivo que retirar lesionado.
Ao final desa tempada pasou ao Carrarese, equipo que, ao longo da súa carreira, adestrou durante trece tempadas en sete etapas diferentes. Durante a súa primeira experiencia en 1969 ideou un método de adestramento baseado no uso da gabbia (gaiola) e que logo introduciu en case todos os clubs nos que traballou. Despois dun ano en Carrara, pasou polos bancos do Massese e o Camaiore.
A súa popularidade creceu tralo seu regreso ao Carrarese, ao que ascendeu primeiro á Serie C2 en 1978 e logo á promoción de ascenso á Serie C1 ao ano seguinte. En 1979 recalou no Udinese, o seu primeiro equipo da Serie A, pero foi destituído despois de 22 xornadas. No verán de 1980 comezou a tempada co Lanerossi Vicenza, pero abandonou o equipo case de inmediato por diferenzas coa dirección. Regresou así a Carrara, onde conquistou o campionato da Serie C1 en 1982. Tamén na C adestrou o Brescia e o Prato, intercalados con novas etapas no Carrarese. En 1988 chegou ao banco do Lucchese, co que conseguiu subir á Serie B na campaña 1990/91.
Inter de Milán
[editar | editar a fonte]No verán de 1991 foi elixido polo presidente do Inter de Milán, Ernesto Pellegrini, para substituír no banco a Giovanni Trapattoni na tempada 1991/92.
Convencido defensor da defensa zonal -aínda que non desprezaba as solucións alternativas-,[2] tentou aplicala tamén no Inter.[3] O seu camiño na Copa da UEFA, torneo do que o club era o vixente campión, acabouse na primeira rolda, trala eliminación a mans do Boavista. Tras perder por 1-0 ante a Atalanta no último partido da primeira volta, Orrico dimitiu e foi substituído polo galego Luis Suárez. Os malos resultados foron atribuídos segundo algúns a unha escasa adaptación do equipo á defensa en zona (interpretación que Orrico non compartiu).[4]
Experiencias posteriores
[editar | editar a fonte]En 1992 volveu ao Lucchese, onde permaneceu un ano. En 1994 regresou de novo a Carrara, desta vez como director técnico. Posteriormente pasou en breves etapas polos bancos do Avellino, o Siena e o Alessandria. O 16 de febreiro de 1999 converteuse no novo adestrador do Empoli na Serie A, pero non puido evitar o descenso do equipo. A continuación dirixiu o Lucchese por segunda vez, o Treviso, e repetiu tamén no Massese.
En 2006 volveu por sétima e última vez ao Carrarese, onde permaneceu ata 2007. Posteriormente pasou polo Prato e, tras uns anos parado despois do suicidio do seu fillo,[5] pechou a súa carreira como técnico no Gavorrano. Dirixiu máis de 1000 partidos ao longo da súa traxectoria como adestrador.
Palmarés
[editar | editar a fonte]Xogador
[editar | editar a fonte]- Sarzanese
- Prima Categoria (1): 1965/66.
- Seconda Categoria (1): 1962/63.
Adestrador
[editar | editar a fonte]- Carrarese
- Lucchese
- Serie C (1): 1989/90.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Corrado Orrico: "Spezia, anni importanti. A Sarzana ho imparato ad allenare"" (en italiano). 14 de febreiro de 2009. Consultado o 4 de maio de 2022.
- ↑ "ORRICO, LO STUDIOSO" (en italiano). 10 de maio de 1991. Consultado o 4 de maio de 2022.
- ↑ "'INTER, UN' IDEA DI ZONA'" (en italiano). 25 de xuño de 1991. Consultado o 4 de maio de 2022.
- ↑ "ORRICO RIPARTE ' TANTE BALLE SULL' INTER'" (en italiano). 16 de xullo de 1992. Consultado o 4 de maio de 2022.
- ↑ "Dramma Orrico Si suicida il figlio". La Gazzetta dello Sport (en italiano). 30 de maio de 2009. Consultado o 4 de maio de 2022.
