A hora de abordar a demografía de Dinamarca cómpre ter en conta que moitos dos daneses actuais trazan a súa árbore xenealóxica a partir da poboación xermano-gótica que habitou Dinamarca desde tempos prehistóricos. Con todo, coa inmigración que chegou ao país nos últimos anos, a poboación danesa converteuse en máis heteroxénea.
O dinamarqués é o principal idioma de Dinamarca. Durante as migracións dos Hunos e os eslavos, os daneses instaláronse na península de Xutlandia. Foron expulsados polos nativos e outras tribos de orixe xermánica. Os atacantes deixaron atrás unha chea de barcos, cuxos restos, na actualidade, aínda se están recuperando.
Unha pequena minoría de xermano-parlantes habita hoxe en día no sur de Xutlandia, exactamente no norte de Schleswig. Os duques de Schleswig e Holstein estiveron durante moito tempo baixo as ordes do Santo Imperio Romano, cuestión que se utilizou para manterse independentes. A zona norte de Schleswig entrou a formar parte de Dinamarca co Tratado de Versalles. Hoxe en día gran parte da poboación das zonas fronteirizas fala os dous idiomas.
A maior parte da poboación de orixe inuit habita en Groenlandia; as Illas Feroe teñen unha poboación nórdica que fala a súa propia linguaxe. A educación é obrigatoria desde o sete aos 16 anos e é gratuíta até o nivel universitario. A Igrexa do Pobo Danés está apoiada polo estado e, de acordo cos datos do 2002, un 84,3% dos daneses practican esta relixión. Dinamarca permite a liberdade de cultos. Na actualidade practícanse doce relixións diferentes en todo o país.
Poboación (xullo de 2002): 5 336 394
Estrutura de idades (datos do 2002):
Crecemento da poboación: 0,31%
Taxa de nacementos: 12,16 nacementos/1.000 habitantes.
Taxa de falecementos: 11 mortes/1.000 habitantes.
Taxa neta de emigración: 1,95 emigrantes/1.000 habitantes.
Taxa de mortaldade infantil: 5,11 mortes/1.000 nados vivos
Esperanza de vida:
Taxa de fertilidade: 1,73 fillos/muller
Grupos étnicos:
Relixións:
Nivel de alfabetización (maiores de 15 anos que poden ler e escribir):