Diane Roy
 (2015)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 9 de xaneiro de 1971 (53 anos) Notre-Dame-du-Lac, Canadá (pt)  |
| Residencia | Sherbrooke (pt) |
| Altura | 160 cm |
| Peso | 45 kg |
| Actividade | |
| Ocupación | para athletics competitor (en) |
| Nacionalidade deportiva | Canadá |
| Deporte | atletismo paralímpico |
| Participou en | |
| 2018 | Jogos da Commonwealth de 2018 (pt) |
| 2014 | Jogos da Commonwealth de 2014 (pt) |
| 2012 | Xogos Paralímpicos de Londres 2012 |
| setembro de 2008 | Jogos Paralímpicos de Verão de 2008 (pt) |
| 15 de marzo de 2006 | Jogos da Commonwealth de 2006 (pt) |
| setembro de 2004 | Jogos Paralímpicos de Verão de 2004 (pt) |
| 2004 | Xogos Olímpicos de 2004 |
| 2000 | Xogos Olímpicos de 2000 |
Diane Roy, nada o 9 de xaneiro de 1971 é unha corredora en cadeira de rodas canadense. Entre 1996 e 2016 competiu en seis Xogos Paralímpicos e cinco campionatos mundiais consecutivos e gañou 11 medallas, incluída unha medalla de ouro no maratón do Campionato Mundial de 2006.[1][2]
Carreira
[editar | editar a fonte]Os Xogos Olímpicos de 2004 presentaron unha demostración do evento feminino de cadeira de rodas de 800 m, no que Roy rematou en cuarta posición. Tamén participou nos Xogos Paralímpicos dese ano, obtendo unha medalla de bronce nas carreiras de 400 e 1500 metros.
Nos Xogos Paralímpicos de 2008, Roy recibiu inicialmente a medalla de ouro no 5000m T54. Porén, o Comité Paralímpico Internacional ordenou unha nova carreira despois das protestas dos equipos de Australia, Estados Unidos e Suíza logo de que seis competidoras se viran involucradas nun choque na penúltima volta.[3] A carreira de repetición resultou en que os mesmos tres atletas gañasen medallas, pero nunha orde diferente, con Roy en segundo lugar.[4]
En 2009, foi incluída no Salón da Fama de Terry Fox.
Vida persoal
[editar | editar a fonte]Roy pasou a maior parte da súa infancia nunha granxa en Lac-des-Aigles, no Quebec. É a sétima de oito fillos, ten cinco irmáns e dúas irmás. Unha vez que ingresou á escola secundaria, Roy interesouse en varios deportes, incluíndo baloncesto, bádminton, esquí alpino, tenis e balonmán en particular, que xogou até o seu último ano de escola secundaria. Aos 17 anos, un accidente de vehículo todo terreo deixou a Roy cunha lesión paralizante e sen o uso das súas pernas. Por mor diso detivo as súas actividades deportivas temporalmente.[5]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Diane Roy. results.toronto2015.org
- ↑ Diane Roy Arquivado 02 de decembro de 2018 en Wayback Machine. paralympic.ca
- ↑ BBC Sport, ed. (8 de setembro de 2008). "Woods forced to give back medal". Consultado o 8 de setembro de 2008.
- ↑ BBC Sport, ed. (12 de setembro de 2008). "Woods battles to bronze in re-run". Consultado o 12 de setembro de 2008.
- ↑ Official Website – About Arquivado 18 de agosto de 2018 en Wayback Machine.. dianeroy.com
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Diane Roy  |
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Ficha de Diane Roy no Comité Paralímpico do Canadá (en inglés)
- Ficha de Diane Roy no Comité Paralímpico Internacional (en inglés)
