Dibencil cetona | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
1,3-difenilpropan-2-ona | |
Identificadores | |
Número CAS | 102-04-5 |
PubChem | 7593 |
ChemSpider | 21105887 |
UNII | 9Y07G5UDKQ |
Número CE | 203-000-0 |
Imaxes 3D Jmol | Image 1 |
| |
| |
Propiedades | |
Fórmula molecular | C15H14O |
Masa molar | 210,27 g mol−1 |
Aspecto | sólido amarelo claro |
Densidade | 1,069 g/cm3 |
Punto de fusión | 32–34 °C; 90–93 °F; 305–307 K |
Punto de ebulición | 330 °C; 626 °F; 603 K |
Perigosidade | |
Punto de inflamabilidade | 149,4 °C; 300,9 °F; 422,5 K |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. |
A dibencil cetona ou 1,3-difenilacetona, é un composto orgánico formado por dous grupos bencilo unidos a un grupo carbonilo central. Isto ten como resultado que o átomo de carbono carbonilo central sexa electrófilo e que os dous carbonos adxacentes sexan lixeiramente nucleófilos. Por esta razón, a dibencil cetona úsase frecuentemente en reaccións de condensación aldólicas con bencilo (un dicarbonilo) e unha base para crear tetrafenilciclopentadienona. A clasificación da dibencil cetona atribúese á química rusa Vera Bogdanovskaia.
A fenilacetona autocondénsase par formar dibencil cetona.
Un método para facelo[1] é facer reaccionar ácido fenilacético con anhídrido acético e acetato de potasio anhidro durante dúas horas a 140−150 °C. A mestura destílase lentamente para que o destilado sexa principalmente ácido acético. Despois de 45 minutos de destilación libérase dióxido de carbono. A destilación leva en total 75 minutos, e o dióxido de carbono está aínda orixinándose cando a destilación é parada e o líquido resultante é unha mestura de dibencil cetona e impurezas menores. Nótese que se esta mestura se quenta de novo por riba dos 200−205 °C a resinificación ocorre cunha diminución do rendemento da cetona.