Dinarco de Atenas

Dinarco de Atenas

Biografía
Nacemento	c. 360 a. C. Corinto antiga, Grecia
Morte	c. 292 a. C. (67/68 anos) Antiga Atenas
Residencia	Antiga Atenas
Actividade
Ocupación	orador
Período de tempo	Antigüidade clásica
Período de actividade	(Con vida en: século IV a. C. )
Descrito pola fonte	Biblioteca dixital BEIC The Nuttall Encyclopædia >>>:Dinarchus Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft

Dinarco (en grego Δείναρχος), nado en Iolcos ca. -361 e finado ca. -291, foi o último dos dez oradores áticos, fillo de Sóstrato (ou, segundo a enciclopedia bizantina Suda, de Sócrates).

Traxectoria

No concernente aos aspectos xerais da súa vida, dependemos da obra de Dionisio de Halicarnaso:^[1]. Dinarco naceu en Corinto, pero marchou a Atenas para estudar retórica con Teofrasto.

A partir de -336/-365 traballou sempre con moitísimo éxito como logógrafo - un escritor de discursos para os tribunais. Ao ser estranxeiro residente en Atenas (meteco), non puido desenvolver unha carreira política nin tampouco lle estivo permitido falar directamente nos tribunais.

Trala Guerra Lamíaca e cos grandes oradores da época, Demóstenes e Hipérides, xa falecidos, Dinarco quedou só e exerceu a supremacía nesa actividade tan lucrativa.

Durante o goberno do seu amigo e protector Demetrio de Falero, alcanzou o seu máximo nivel e os anos -317--307 foron os máis prósperos da súa vida. Na caída de Demetrio Faléreo en (-307/-306) e a restauración da democracia por Demetrio Poliorcetes, Dinarco, sospeitoso pola súa riqueza e quizais aínda máis pola súa amizade

cos que aboliron a democracia,^[2]

foi condenado a morte e tivo que se exiliar a Calcis en Eubea.

Dionisio coñecía 87 dos discursos atribuídos a Dinarco e de 60 deles confirmou a súa autoría. Só posuímos tres considerados auténticos polos especialistas: Contra Demóstenes, Contra Aristoxitón, e Contra Filocles, todos eles relacionados coas investigacións da desaparición do diñeiro depositado en Atenas para Hárpalo en (-324) polo Areópago, o cal logo de consultar, informou que nove homes recibiran subornos de Hárpalo, (o tesoureiro fuxitivo de Alexandre), e designou fiscais para o caso. Dinarco escribiu para un ou máis dos fiscais os tres discursos anteditos.

Tres discursos incluídos na lista de Dionisio de Halicarnaso atópanse no corpus de Demóstenes ^[3], pero os especialistas non cren que poidan atribuírse a Dinarco.

As simpatías de Dinarco foron en favor dunha oligarquía ateniense baixo control macedonio; pero iso podería recordar que el non era cidadán ateniense. Esquines e Démades non o tiveron como escusa.

No asunto de Hárpalo, Demóstenes era sen dúbida inocente, e, probabelmente, foi outro dos acusados. Con todo, Hipérides, o máis ardente patriota, estivo do mesmo lado que Dinarco.

Baixo a rexencia do seu vello mestre, Demetrio de Falero, Dinarco exerceu grande influencia política. Dinarco sinala o declive da oratoria ática. Demostrou ser pouco orixinal excepto nunha certa habilidade para o uso de metáforas nova. Imitou aos seus predecesores, sobre todo a Demóstenes ^[4], pero non desenvolveu un estilo propio.

Coñecía a técnica da composición en prosa e dominaba todos os trucos do oficio de orador.

Foi competente ata certo punto, pero a súa obra é descoidada e falta de gusto.

A orde dos seus discursos resulta incoherente. As súas frases son longas e sen forma, dalgunhas figuras retóricas, e.g. epanalepse e asíndeto, fai un uso desmesurado, e a súa invectiva é tan sumamente esaxerada que perde todo o seu significado.

Sobre o -292, grazas ás negociacións do seu amigo Teofrasto, puido regresar a Atenas. Xa practicamente cego, quedou a vivir na casa do seu amigo Próxeno, a quen ao pouco tempo denunciou para recuperar un diñeiro que se lle extraviou na casa, a única vez que Dinarco estivo nos tribunais. Este é o último dato da súa vida que coñecemos.

Dinarco morreu en Atenas cara ao -291.

Notas

1. Sobre Dinarco, cap. 2, 3 e 9
2. FGrH, 328 F 66.
3. Orationes 45, 46 e 58
4. Hermóxenes, Id.ii.11 chámao krítinos Dēmosthénēs, "un Demóstenes de pacotilla"

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Dionisio de Halicarnaso: Sobre Dinarco (Περὶ Δεινάρχου).
  • Texto bilingüe grego - francés no sitio de Philippe Remacle (1944 - 2011). Ed. en París, 1826.
    • Texto grego con índice electrónico no Proxecto Perseus. Empregando o rótulo activo "load" da etiqueta "Vocabulary Tool", obtén axuda en inglés co vocabulario grego do texto.
• J.F. Dobson: Os oradores gregos (The Greek Orators, 1919).
  • Apartado dedicado a Dinarco: texto inglés con índice electrónico no Proxecto Perseus.
• Dinarco: Contra Demóstenes.
  • Texto inglés con índice electrónico no Proxecto Perseus. Na parte superior dereita atópanse os rótulos activos "focus" (para cambiar ao texto grego) e "load" (para o texto bilingüe).
• Dinarco no Proxecto Perseus.