Biografía | |
---|---|
Nacemento | (en) Edith Hinkley 10 de xullo de 1891 Rockford, Estados Unidos de América (pt) |
Morte | 11 de outubro de 1982 (91 anos) Manhattan, Estados Unidos de América |
Educación | Universidade de California, Berkeley (–1916) Whitman College (en) - matemáticas, física (–1912) |
Actividade | |
Campo de traballo | Física, Radioterapia, medicina nuclear (pt) e Raios X |
Ocupación | física, radióloga, científica, científico nuclear, profesora universitaria |
Empregador | Columbia University Vagelos College of Physicians and Surgeons (en) (1942–1960) |
Membro de | |
Familia | |
Cónxuxe | Shirley Leon Quimby (1915–) |
Descrito pola fonte | Medvik >>>:Quimby, Edith H. (Edith Hinkley), 1891-, |
Edith Hinkley Quimby, nada en Rockford (Illinois) o 10 de xullo de 1891 e finada en Manhattan o 11 de outubro de 1982, foi unha investigadora en medicina e física, pioneira no uso de elementos radioactivos en medicina e no estudo de métodos de protección fronte aos efectos nocivos das radiacións ionizantes, no campo da medicina nuclear.
Edith Quimby graduouse en 1912 en matemáticas e física no Whitman College en Washington. Despois dun breve tempo traballando como profesora de secundaria, en 1914 obtivo unha bolsa para realizar un máster na Universidade de California. Mentres estudaba para o seu grao de máster, que obtivo en 1916, casou con Shirley L. Quimby.[1]
En 1919, xunto co seu marido, trasladouse a Nova York, onde conseguiu un traballo no Memorial Hospital for Cancer and Allied Diseases como física axudante de Gioacchino Failla;[2] en 1932 converteuse en titular. A súa investigación no Memorial Hospital centrábase no estudo das doses seguras de radiación na medicina, observando a enerxía emitida polos materiais potencialmente empregados en medicina nuclear así como a cantidade de radiación absorbida polo corpo provindo de diferentes fontes. Tamén estudou o potencial de radioisótopos sintéticos para tratar o cancro e noutras aplicacións de investigación en medicina. En 1941 incorporouse ao Cornell University Medical College como profesora adxunta de radioloxía. Ao ano seguinte ano converteuse en profesora titular de física das radiacións na Facultade de Medicina e Cirurxía da Universidade de Columbia. En 1954 converteuse en profesora catedrática ata que se xubilou en 1960; despois seguiu como profesora emérita ata 1982
A investigación de Edith Quimby permitiu determinar e estandarizar as doses exactas de radiación para aplicalas directamente aos tumores co mínimo de efectos colaterais. Foi a primeira en establecer os límites de radiación que pode tolerar o corpo humano.[3]
Edith Quimby recibiu moitos premios polo seu traballo ao longo de toda a súa carreira e formou parte de varias sociedades científicas.[4] En 1940, o American Radium Society outorgoulle a Medalla Janeway.[5] Ao ano seguinte, outorgóuselle a Medalla de Ouro da Radiological Society of North America.[6] En 1954 foi elixida presidenta da American Radium Society. En 1963, o American College of Radiology concedeulle a súa Medalla de Ouro. Foi unha das primeiros membros do American Association of Physicists in Medicine (AAPM) e na súa honra instituíuse o Edith H. Quimby Lifetime Achievement Award, premio que se outorga a socios ou socias da AAPM en recoñecemento da súa carreira.[7][8][1]