El Pont de Suert

Modelo:Xeografía políticaEl Pont de Suert
Imaxe
Localización
Editar o valor en Wikidata Mapa
 42°24′30″N 0°44′30″L / 42.408249, 0.741699
EstadoEspaña
Comunidade autónomaCataluña
ProvinciaProvincia de Lleida
ComarcaAlta Ribagorça Editar o valor en Wikidata
Capital de
Contén a división administrativa
Adons (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Poboación
Poboación2.371 (2023) Editar o valor en Wikidata (16,01 hab./km²)
Número de fogares191 (1553) Editar o valor en Wikidata
Lingua oficiallingua catalá Editar o valor en Wikidata
Xeografía
Superficie148,1 km² Editar o valor en Wikidata
Bañado porRío Noguera Ribagorzana Editar o valor en Wikidata
Altitude838 m Editar o valor en Wikidata
Comparte fronteira con
Vilaller
Tremp
Sopeira
Bonansa
Conca de Dalt
Sarroca de Bellera
Senterada
La Vall de Boí
Montanuy Editar o valor en Wikidata
Organización política
• Mayor of El Pont (en) Traducir Editar o valor en WikidataIolanda Ferran (pt) Traducir (2023–) Editar o valor en Wikidata
Identificador descritivo
Código postal25520 Editar o valor en Wikidata
Fuso horario
Código INE25173 Editar o valor en Wikidata
Código territorial IDESCAT251734 Editar o valor en Wikidata
Sitio webelpontdesuert.cat Editar o valor en Wikidata
Facebook: 100069272118247 Instagram: ajuntamentelpontdesuert LinkedIn: ajuntament-del-pont-de-suert Editar o valor en Wikidata

El Pont de Suert é un concello de Cataluña, España. Pertencente á provincia de Lleida, é a capital tradicional da Alta Ribagorça. Ten unha poboación de 2.553 habitantes (2008).

Historia e características

[editar | editar a fonte]

Situada a 841 m de altitude e á beira do río Noguera Ribagorçana, onde conflúen os vales de Barravés cos de Boí, Castanesa e Viu, nun cruzamento de comunicacións que desde tempos moi afastados deu lugar á ponte que dá nome á poboación. Hai vulcanismos illados no municipio, mais ben, pola zona de Erillcastell.

Posúe un casco antigo onde se conservan mostras do pasado como a Praza Maior (Plaça Major) e a Praza do Mercadal, a igrexa vella, de orixe románico e moi modificada no século XVIII e o Palacio Abacial, belo exemplo de gótico civil rehabilitado a finais do século XX. No ensanche construír en 1955 a nova igrexa, obra do enxeñeiro Eduardo Torroja e do arquitecto Rodríguez Mijares. Trátase dunha obra de arquitectura contemporánea, dunha soa nave cuberta con bóvedas de rasilla.

Coa anexión dos municipios de Llesp, Malpàs e Viu de Llevata, o termo chega a alcanzar case 150 km² e comprende unha serie de pequenos núcleos pouco habitados. Destacan entre estes pobos Castelló de Tor, Iran, Casòs, Corroncui, Erillcastell, Esperan ou Gotarta.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]