Enrique Flamini

Flamini
Información persoal
Nome Enrique Domingo Flamini
Nacemento 17 de abril de 1917
Lugar de nacemento Rosario
Falecemento 11 de xaneiro de 1982
Lugar de falecemento Roma
Altura 1,75 m.
Posición Dianteiro
Carreira sénior
Anos Equipos Aprs (Gls)
1938 Racing Club 1 (1)
1938 Talleres 15 (8)
1939–1943 Lazio 113 (11)
1944 Peñarol
1944–1945 Cruzeiro (RS)
1946–1952 Lazio 159 (32)
1952–1953 Reggiana 3 (0)
1953–1954 Lazio 0 (0)
1954–1955 Terracina 3 (0)
Selección nacional
1950 Italia B 1 (0)
Adestrador
1960–1961 Lazio
Partidos e goles só en liga doméstica.

editar datos en Wikidata ]

Enrique Domingo Flamini, coñecido en Italia como Enrico Flamini, nado en Rosario o 17 de abril de 1917 e finado en Roma o 11 de xaneiro de 1982, foi un futbolista italo-arxentino, que xogaba como dianteiro e centrocampista.

Era alcumado Flaco ("Fraco" en español) debido á súa complexión física.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Despois de xogar no seu país natal no Racing Club de Avellaneda e no Talleres de Remedios de Escalada, chegou a Italia seis meses antes de que comezase a tempada 1939/40, na procura de documentos que acreditasen a súa ascendencia italiana. Tras conseguilo, fichou como "oriúndo" pola Lazio, por recomendación do director deportivo Alfredo Di Franco.

Debutou co club romano nun amigable en Nápoles e de inmediato demostrou a súa velocidade e precisión no tiro. O 26 de maio de 1940, co equipo pasando por un mal momento, marcou o gol decisivo no derbi que o seu equipo gañou por 1-0 ante a Roma, cun disparo desde lonxe que bateu ao porteiro rival Guido Masetti. Durante a Segunda guerra mundial deixou Italia e regresou a América do Sur, onde militou primeiro no Peñarol e logo no Cruzeiro de Rio Grande do Sul co adestrador húngaro Imre Hirschl.[1] Trala fin do conflito volveu ao Lazio, no que militou ata 1954, cun breve paso intermedio polo Reggiana. O seu balance coa Lazio foi de 283 partidos oficiais e 44 goles.

Rematou a súa carreira en 1955, tras unha tempada no Terracina, da IV Serie.

Despois de colgar as botas traballou durante anos como adestrador na canteira da Lazio. Na tempada 1960/61 colleu as rendas do primeiro equipo, trala marcha de Fulvio Bernardini, pero non puido endereitar o mal rumbo do equipo, que acabou descendendo á Serie B por primeira vez na súa historia. Máis tarde foi segundo adestrador de Bob Lovati no equipo.

  1. "Missão ingrata: superar o Rolo compressor" (PDF). memorial.rs.gov.br (en portugués). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 24 de outubro de 2012. Consultado o 31 de agosto de 2022. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]