Biografía | |
---|---|
Nacemento | século V |
Morte | 487 Rávena, Italia |
Familia | |
Cónxuxe | Giso |
Fillos | Friderichus |
Pai | Flaciteo |
Descrito pola fonte | Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft |
Feleteo (coñecido tamén como Feletheus, Feva, Feba, Foeba, Fevva, Fevvanus, Theuvanus), finado en 487, foi os rei dos ruxios do 475 ao 487.
Feleteo era fillo de Flaciteo, rei dos ruxios e fundador do reino dos ruxios. O seu irmán chamábase Ferderuchus. Feleteo estaba casado coa goda Gisa, que era probabelmente a curmá do rei ostrogodo dos amalos Teodorico o Grande. Despois da morte de seu pai, probabelmente en 475, Feleteo sucedeuno como rei dos ruxios. O seu territorio nesa época estaba baseado na Baixa Austria. En 476, Feleteo axudou a Odoacro e os seus esciros e hérulos no derrocamento do emperador romano Rómulo Augústulo. Feleteo foi un achegado a Severino de Nórico. Despois de que o emperador bizantino Zenón intentou crear un conflito entre os ruxios e Odoacro, Feleteo executou ao seu sobriño Frederic, que apoiaba a Odoacro. Odoacro a continuación invadiu o reino dos ruxios, vencéndoos completamete nunha batalla preto da actual Viena. Feleteo e a súa muller foron capturados e executados en Rávena en 487. Dous anos máis tarde, os ruxios uníronse ao rei ostrogodo Teodorico o Grande, quen invadiu Italia e venceu a Odoacro en 493.