Para outras páxinas con títulos homónimos véxase:
Ryukyu .
Coordenadas : 26°20′N 128°40′L / 26.333, -128.667
Fosa de Ryukyu
A fosa de Ryukyu (en xaponés 琉球海溝, Ryukyu Kaiko) é unha fosa abisal de 1 398 km de lonxitude,[ 1] situada ao longo do bordo do sueste do Xapón , nas illas Ryukyu , no mar de Filipinas no océano Pacífico , entre o nordeste de Taiwán e o sur do Xapón.
A fosa ten unha profundidade máxima de 7 460 m.[ 1]
A súa orixe é o resultado que a codia oceánica da placa filipina subdúcese oblicuamente debaixo da codia continental da placa eurasiática ,[ 2] a unha velocidade de aproximadamente 52 mm/ano.[ 3]
Xunto con canal adxacente Nankai aol nordeste, a subdución da placa filipina produciu 34 volcáns .[ 4]
O terremoto máis grande que se rexistrou ao longo da fosa Ryukyu, o terremoto de Hyūga-nada de 1968 , foi de magnitude 7,5,[ 3] e ocurreu ao longo da parte máis setentrional da fosa o 1 de abril de 1968 .[ 5] Este terremoto tamén produciu un tsunami .
↑ 1,0 1,1 "Ryukyu Trench" . Marine Places . Oceana.org. Arquivado dende o orixinal o 13 de novembro de 2013. Consultado o 8 de decembro de 2020 .
↑ Allaby, Alissa; Michael Allaby (1999). "Ryukyu Trench" . Encyclopedia.com. Consultado o 8 de decembro de 2020 .
↑ 3,0 3,1 Nishiwaza, Azusa; Kentaro Kaneda; Mitsuhiro Oikawa. "Seismic Structure of the Northern End of the Ryukyu Trench Subduction Zone, Southeast of Kyushu, Japan" (PDF) . Earth, Planets and Space 61 (8): 37–40. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 18 de febreiro de 2021. Consultado o 08 de decembro de 2020 .
↑ Chang-Hwa, Chang-Hwa (2003). "The Caldera Eruptions in Ryukyu Arc: As Inferred the Thermal Anomaly in Kyushu" (PDF) . Journal of the Balneological Society of Japan (Science Links Japan) 53 (3): 90–91. Consultado o 9 de maio de 20201 .
↑ Yuji, Yagi; M. Kikuchi; T. Sagiya (2001). "Co-seismic slip, post-seismic slip, and aftershocks associated with two large earthquakes in 1996 in Hyuga-nada, Japan" (PDF) . Earth, Planets and Space 53 (8): 793–803. doi :10.1186/BF03351677 . Arquivado dende o orixinal (PDF) o 13 de xullo de 2012. Consultado o 8 de decembro de 2020 .