H-II

H-II
FunciónLanzador espacial de capacidade media
país de orixeXapón[1]
Tamaño
altura49,0 m[1]
diámetro4,00 m[1]
masa260.000 kg[1]
Etapas2[1]
Carga LEO
masa10.060 kg[1]
Carga GTO
masa3930 kg[1]
Lanzamento históricos
EstadoRetirado[1]
SitiosCentro Espacial de Tanegashima[2]
Total de lanzamentos7[1][2]
fallos1[1][2]
Fallos parciais1[1][2]
Voo inaugural3 de febreiro de 1994[1][2]
Último voo15 de novembro de 1999[1][2]
Acelerarores – SRB (Solid Rocket Boosters)[1]
altura23,36 m[1]
diámetro1,81 m[1]
masa baleiro11.250 kg[1]
masa cheo70.400 kg[1]
impulsado por1 H-2-O[1]
potencia máxima1539,997 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico237 s (a nivel do mar), 273 s (no baleiro)[1]
propelentePropelente sólido[1]
Acelerarores – SSB (Solid SubBoosters)[1][3]
Primeira etapa – LE-7[1][2]
altura28,00 m[1]
diámetro4,00 m[1]
masa baleiro11.900 kg[1]
masa cheo98.100 kg[1]
impulsado por1 LE-7[1]
potencia máxima1077,996 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico349 s (a nivel do mar), 446 s (no baleiro) s[1]
propelenteOxíxeno líquido e hidróxeno líquido[1]
Segunda etapa – LE-5A[1]
altura10,60 m[1]
diámetro4,00 m[1]
masa baleiro2700 kg[1]
masa cheo16.700 kg[1]
impulsado por1 LE-5A[1]
potencia máxima121,5 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico452 s[1]
propelenteOxíxeno líquido e hidróxeno líquido[1]
[ editar datos en Wikidata ]


O H-II (ou H-2) foi un foguete espacial xaponés que voou entre 1994 e 1999. Foi o primeiro foguete pesado feito con tecnoloxía completamente xaponesa. Atopouse que o lanzador era demasiado custoso e que a súa fiabilidade non era a desexada, polo que foi redeseñado para paso ao H-IIA.[1][2]

O H-II podía ser lanzado en tres variantes:[1][2]

  • Con 2 aceleradores de propelente sólido.
  • Con 2 aceleradores de propelente sólido e dous subaceleradores máis pequenos.
  • Con 2 aceleradores de propelente sólido e unha terceira etapa mellorada (LE-5B).

Dos sete lanzamentos de foguetes H-II, feitos todos desde o Centro Espacial de Tanegashima, un resultou nun fracaso total e outro nun fallo parcial, sendo os restantes exitosos.[1][2]

Historial de lanzamentos

[editar | editar a fonte]
Voo[1][2] Data[1][2] Rampla de lanzamento[1][2] Carga[1][2] Resultado[1][2] Notas[1][2]
TF1 3 de febreiro de 1994 Centro Espacial de Tanegashima VEP / OREX Éxito Primeiro voo dun H-II.
TF2 28 de agosto de 1994 Centro Espacial de Tanegashima ETS 6 Éxito
3F 18 de marzo de 1995 Centro Espacial de Tanegashima SFU / GMS 5 Éxito
4F 17 de agosto de 1996 Centro Espacial de Tanegashima ADEOS 1 / JAS 2 Éxito
6F 27 de novembro de 1997 Centro Espacial de Tanegashima TRMM / ETS 7 Éxito
5F 21 de xaneiro de 1998 Centro Espacial de Tanegashima COMETS Fallo parcial Fallo da segunda etapa
8F 15 de novembro de 1999 Centro Espacial de Tanegashima MTSat 1 Fallo Último voo dun H-II.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 1,41 1,42 1,43 1,44 1,45 1,46 1,47 1,48 1,49 Mark Wade (2011). "H-2" (en inglés). Consultado o 7 de abril de 2013. 
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "H-2" (en inglés). Consultado o 7 de abril de 2013. 
  3. ↑ Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "H-2 with SSB" (en inglés). Consultado o 7 de abril de 2013. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]