Inhibidor da colinesterase | |
---|---|
Clase de fármaco | |
Identificadores da clase | |
Uso | enfermidade de Alzheimer |
Código ATC | N06#N06DA Anticolinesterases |
Mecanismo de acción | inhibidor encimático |
Diana biolóxica | Colinesterase |
Datos clínicos | |
Drugs.com | Clases de fármacos |
WebMD | da colinesterase/article.htm MedicineNet |
Ligazóns externas | |
MeSH | D002800 |
Status legal | |
[[d:raw |En Wikidata]] |
Os inhibidores da colinesterase (ChEIs), tamén coñecidos como compostos anticolinesterase, son compostos que impiden a degradación do neurotransmisor acetilcolina ou da butirilcolina (composto sintético usado en probas bioquímicas). No corpo, isto incrementa a cantidade de acetilcolina na fenda sináptica que se pode unir aos receptores muscarínicos, receptores nicotínicos e outros. Este grupo de inhibidores divídese en dous subrupos, os inhibidores da acetilcolinesterase (AChEIs) e os inhibidores da butirilcolinesterase (BChEIs).[1][2][3]
Os inhibidores da colinesterase poden usarse como fármacos para tratar o alzhéimer e a miastenia grave, e tamén como arma química e insecticida.[4][5] Os efectos secundarios que aparecen cando se usan estas medicinas poden ser os seguintes: perda de apetito, náuseas, vómitos, diarrea, soños vívidos nocturnos, deshidratación, erupción cutánea, bradicardia, úlcera péptica, convulsións, perda de peso, rinorrea, salivación, cambras musculares e fasciculacións.[6][7]
Os inhibidores da colinesterase actúan indirectamente como fármacos parasimpatomiméticos.[8]
Os inhibidores da colinesterase úsanse moito como arma química.
Disponse comercialmente de tres inhibidores da colinesterase para o tratamento do alzhéimer,[6] que son a rivastigmina, donepezil e galantamina, outros compostos aprobados como a tacrina non están polo momento dispoñibles.[6] Úsanse xeralmente para tratar a enfermidade de Alzheimer e a demencia.[6] Se producen un beneficio, este aparece durante o segundo ou terceiro mes de tratamento.[6]
É difícil de determinar que inhibidor da colinesterase ten maior eficacia, debido a fallos no deseño dos estudos para facer comparacións.[9]
A piridostigmina utilízase no tratamento da miastenia grave.[10]
A neostigmina utilízase na combinación cun antagonista muscarínico para reverter os efectos de relaxantes musculares non despolarizantes, como o bromuro de rocuronio.
Efectos secundarios comúns dos inhibidores d colinesterase son: insomnio, náuseas e vómitos, lesións accidentais, dor de cabeza, mareos, bradicardia, hipotensión, equimose e trastornos do sono.[11]
O donepezil, a fenserina, a huperzina A e o BW284c51 son inhibidores selectivos da AChE.[12][9]
A Tetra (monoisopropil) pirofosforamida (Iso-OMPA) e a etopropazina son inhibidores selectivos da BChE.[12]
O paraoxón e a rivastigmina son inhibidores tanto da acetilcolinesterasee coma da butirilcolinesterase.[12][9][7]
En 2015, a base de datos do Sistema de Informe de Eventos Adversos da FDA dos Estados Unidos comparou a rivastigmina con outros fármacos inhibidores da colinesterase como donepezil e galantamine e atopou que a rivastigmina estaba asociada cunha maior frecuencia de informes de morte como evento adverso.[13]
A galantamina podería ser tolerada peor que o donepezil e a rivastigmina.[9]
Os inhibidores da colinesterase úsanse moito como arma química. Desde novembro de 2019 o grupo de inhibidores da colinesterase coñecidos como Novichoks foron prohibidos como axentes para a guerra baixo a Convención de Armas Químicas.[14] Os axentes Novichok son compostos organofosfatos neurotóxicos e considéranse máis potentes que o gas VX, que é tamén un composto organofosfato.[15]
Os inhibidores da colinesterase atraeron a atención pública en 2020 cando a figura da oposición rusa ao réxime de Vladimir Putin Alexei Navalny foi tratado no hospital Charité de Berlín por envelenamento polo axente nervioso de fabricación rusa coñecido desde 2019 como pertencente ao subgrupo dos axentes Novichok de inhibidores da colinesterase. Navalny conseguiu recuperarse pero con graves secuelas.[16]
Os parasimpatomiméticos son un grupo de fármacos que actúa ou ben directamente estimulando o receptor muscarínico, por exemplo a pilocarpina, ou inhibindo o encima acetilcolinesterase, que hidroliza a acetilcolina na sinapse.