Inmunodifusión

A inmunodifusión é unha proba diagnóstica que implica a difusión a través dunha substancia como o ágar, que é xeralmente un xel brando de ágar (1%) ou agarosa (1%), usada para a detección de anticorpos ou antíxenos.

Os tipos comunmente utilizados son:

  1. Difusión sinxela nunha dimensión (procedemento de Oudin).
  2. Difusión dobre nunha dimensión (procedemento de Oakley Fulthorpe).
  3. Difusión sinxela en dúas dimensións (inmunodifusión radial de Mancini).
  4. Difusión dobre en dúas dimensións (inmunodifusión dobre de Ouchterlony).[1]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ (1) "Immunodiffusion". ScienceDirect. Elsevier B.V. Arquivado dende o orixinal o 02 de maio de 2017. Consultado o 2017-05-19. 
    (2) "Ouchterlony double immunodiffusion" (fotografía). Consultado o 2017-05-15. [Ligazón morta]
    (3) "Radial immunodiffusion". Edvotek, Inc. 2017. Arquivado dende o orixinal (fotografía) o 07 de agosto de 2017. Consultado o 2017-05-15. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre bioloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.