Interamnicos

Os interamnicos[1] (en latín: Interamici), ás veces citados como interamicos (latín: interamici), foron un pobo prerromano da antiga Gallaecia, que segundo as fontes estaban inclusos no Convento xurídico bracarense.

Os interamnicos aparecen citado por Tolomeo II, 6, 28, e nalgunhas inscricións epigráficas, das que sen dúbida a máis importante é o Padrón dos pobos, na que son listados entre outros grupos que seguramente axudaran a erguer a ponte romana de Chaves.

Redución xeográfica

[editar | editar a fonte]

A situación deste pobo ten sido obxecto de controversias entre os especialistas na materia. O claro é que son un pobo do convento bracarense. Tranoy (1981) colocounos no Tras-os-Montes portugués, entre os ríos Tuela e Rabaçal.

Mais, xa antes Rodríguez Colmenero (1973) noticiara a propia descuberta dunha epígrafe no que a República dos interamnicos honraba a un Quinto Licinio. Como quer que a lápida fora achada en Asadur, no concello de Maceda, na provincia de Ourense, o autor consideraba que os interamnicos debían ser resituados, nesa zona, que limitarían os ríos Miño e os seus afluentes Sil e Arnoia, o que xustificaría a denominación de interamnicos (interpretábel como "os do entre ríos", de inter "entre" e amnium "río")

Porén, na síntese de Felipe Arias, seguen a colocarse nos Tras-os-Montes, "entre Chaves e Braganza".

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Rodríguez Colmenero, Antonio, Los Interamnici del Convento Bracaraugustano y su dios indígena Toroiogombicteto, in rev. Hispania Antiqua (1973), t. III.
  • Tranoy, A., La Galice romaine. París. 1981
  • Arias, Felipe, A romanización de Galicia. Lugo. 1992.