Jo Siffert

Modelo:BiografíaJo Siffert

(1968) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento7 de xullo de 1936 Editar o valor en Wikidata
Friburgo, Suíza Editar o valor en Wikidata
Morte24 de outubro de 1971 Editar o valor en Wikidata (35 anos)
Circuíto de Brands Hatch, Reino Unido Editar o valor en Wikidata
Causa da mortemorte accidental
sports accident, smoke inhalation injury (en) Traducir
accidente de coche Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaFriburgo Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpiloto de motociclismo, piloto de automobilismo, piloto de Fórmula Un Editar o valor en Wikidata
DeporteMotociclismo
Fórmula 1 Editar o valor en Wikidata
Traxectoria
  Equipo Vehículo empregado
-Scuderia Filipinetti
-March Engineering
-Rob Walker Racing Team
-Siffert Racing Team (en) Traducir
-British Racing Motors Editar o valor en Wikidata
Participou en
24 Horas de Le Mans Editar o valor en Wikidata
Premios
IMDB: nm0797378 Editar o valor en Wikidata

Joseph Siffert, nado en Friburgo o 7 de xullo de 1936 e finado en Brands Hatch (Reino Unido) o 24 de outubro de 1971 foi un piloto suízo.

Coñecido cariñosamente como "Seppi" pola súa familia e amigos próximos, Siffert era fillo do dono dunha leiteira. Inicialmente fíxose un nome nas carreiras sobre dúas rodas, antes de pasar ás catro rodas na Fórmula Júnior. Siffert comezou na Fórmula 1 como privado en 1962, cun Lotus - Climax de catro cilindros. Máis tarde trasladouse ao equipo suízo Scuderia Filipinetti, e en 1964 uniuse ao equipo de Walker Rob o privado Walker Rob Racing Team. Os primeiros éxitos inclúen vitorias nas carreiras non de campionato Gran Premio do Mediterráneo de 1964 e 1965, ambas veces batendo a Jim Clark por unha marxe moi estreita. Siffert casou dúas veces e coa súa segunda esposa Simone durante o apoxeo da súa carreira a finais de 1960 e na época da súa morte en 1971. Tiveron dous fillos, Véronique e Philippe.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Fórmula Un

[editar | editar a fonte]
Siffert ao volante dun Porsche 906 na práctica para a carreira de 1966 dos 1000 quilómetros de Nürburgring.

En 1968, Siffert entrou nos libros de historia da F1 ao gañar o Gran Premio do Reino Unido de 1968 en Brands Hatch cun Lotus 49B do equipo Rob Walker Racing Team, superando a Chris Amon de Ferrari no segundo lugar logo dunha longa batalla. Esta considérase a última vitoria no mundial por un privado xenuino.[1]

Coches Deportivos

[editar | editar a fonte]

Aínda que o status de Siffert na F1 creceu aos poucos, a súa fama chegou como piloto líder da fábrica Porsche na súa procura do Campionato mundial de resistencia. En 1968, Siffert e Hans Herrmann gañaron as 24 Horas de Daytona e as 12 Horas de Sebring nun Porsche 907, que marcaron as primeiras grandes vitorias absolutas para a empresa.

Siffert no Porsche 908,03 de 1970 nos 1.000 quilómetros de Nürburgring
Siffert ao volante dun Porsche 908.

Logo, as exhibicións de condución de Siffert no Porsche 917 foron lendarias, o que lle valeu varias vitorias importantes en Europa. Ademais, Siffert foi elixido por Porsche para axudar a lanzar o seu programa de desenvolvemento CanAm, pilotando un Porsche 917 PA spyder en 1969 e terminando cuarto no campionato malia poucas participacións.

En 1970 asociouse con Brian Redman para pilotar un Porsche 908/3 na vitoria da Targa Florio. Ese mesmo ano, Porsche financiou o asento de Siffert no equipo oficial de F1 March Engineering xa que a compañía alemá non quería perder a un dos seus pilotos gañadores co seu rival Ferrari. A súa asociación con March en F1 foi desastroso, así que mostrouse encantado de unirse ao seu piloto rival en Porsche Pedro Rodríguez en BRM na seguinte tempada.

Morte

[editar | editar a fonte]

Siffert gañou o Gran Premio de Austria de 1971, pero morreu nunha carreira fóra de campionato, no World Championship Victory Race en Brands Hatch, a escena da súa primeira e gran vitoria en 1968. A suspensión do seu BRM fora danada na primeira volta nun incidente con Ronnie Peterson, e rompeuse máis tarde. Isto non foi admitido por BRM ata moito máis tarde, cando este feito divulgouse accidentalmente por un ex-mecánico de BRM.[2] O BRM estrelouse e incendiouse de inmediato. Siffert non puido librarse do coche ardendo.

Este accidente deu lugar a unha rápida revisión da seguridade, tanto nos coches como no circuíto. Na posterior investigación do Real Automóbil Club (no Reino Unido era a organización representativa de regulamentación da FIA no momento) descubriuse que o propio accidente non causara lesións mortais, e que Siffert morrera por inhalación de fume. Ningún dos extintores de incendios funcionou, e resultou imposible chegar ó coche e extraer a Siffert debido ó lume extremadamente intenso. Fixéronse obrigatorios os extintores de incendios a bordo (con BCF-bromoclorodifluorometano, un produto de aviación), os tubos de aire para os pilotos, directamente no seu casco e retardantes de lume moito mellores nas fundas de condución.

Ao seu funeral en Suíza asistiron 50.000 persoas e un Gulf-Porsche 917 do equipo John Wyer precedía o coche fúnebre e procesión polas rúas Link Arquivado 27 de setembro de 2011 en Wayback Machine. de Friburgo. Unha historia moi completa sobre a vida e morte de Siffert foi publicado en 2005 por Roger de Benoit no xornal suízo Der Blick Arquivado 27 de setembro de 2011 en Wayback Machine.. Benoit era xornalista deportivo de Fórmula 1 nese período e coñecía a Siffert. Tamén estivo presente na última e tráxica carreira de Siffert en Brands Hatch en 1971. A noite antes da carreira Benoit tomou fotos de Siffert, a súa esposa Simone e a súa nai María, así como co seu amigo Jean Tinguely Ligazón Arquivado 27 de setembro de 2011 en Wayback Machine.. A continuación, tomou tamén a última imaxe de Siffert vivo mentres estaba sentado esperando no seu BRM na pole position na liña de saída cinco minutos antes do inicio da fatídica carreira. A nai de Siffert morreu en 1988, sobrevivindo ao seu fillo por máis de 17 anos.

Legado

[editar | editar a fonte]

En 2005, foi feito un documental informativo de 90 minutos sobre a súa vida polo director Homes Lareida: Jo Siffert - vive rápido, morre novo [1][Ligazón morta] "DVD" [2] Arquivado 31 de maio de 2020 en Wayback Machine..

Resultados completos na Fórmula Un

[editar | editar a fonte]

Resultados completos do Campionato do Mundo

[editar | editar a fonte]

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Pos. Pts
1962 Ecurie Nationale Suisse Lotus 21 Climax Straight-4 NED
 MON
NSC 		NC 0
Ecurie Filipinetti BEL
10 		ALE
12
Lotus 24 BRM V8 FRA
Ret 		RU ITA
NSC 		USA
 RSA
1963 Siffert Racing Team Lotus 24 BRM V8 MON
Ret 		BEL
Ret 		NED
7 		FRA
6 		RU
Ret 		ALE
9 		ITA
Ret 		USA
Ret 		MEX
9 		RSA
 14º 1
1964 Siffert Racing Team Lotus 24 BRM V8 MON
8 		10º 7
Brabham BT11 NED
13 		BEL
Ret 		FRA
Ret 		RU
11 		ALE
4 		AUT
Ret 		ITA
7
Rob Walker Racing Team USA
3 		MEX
Ret
1965 Rob Walker Racing Team Brabham BT11 BRM V8 RSA
7 		MON
6 		BEL
8 		FRA
6 		RU
9 		NED
13 		ALE
Ret 		ITA
Ret 		USA
11 		MEX
4 		12º 5
1966 Rob Walker Racing Team Brabham BT11 BRM V8 MON
Ret 		14º 3
Cooper T81 Maserati V12 BEL
Ret 		FRA
Ret 		RU
NC 		NED
Ret 		ALE
 ITA
Ret 		USA
4 		MEX
Ret
1967 Rob Walker Racing Team / Jack Durlacher Cooper T81 Maserati V12 RSA
Ret 		MON
Ret 		NED
10 		BEL
7 		FRA
4 		RU
Ret 		ALE
Ret 		CAN
DNS 		ITA
Ret 		USA
4 		MEX
12 		12º 6
1968 Rob Walker Racing Team / Jack Durlacher Cooper T81 Maserati V12 RSA
7 		7º 12
Lotus 49 Cosworth V8 ESP
Ret 		MON
Ret 		BEL
7 		NED
Ret 		FRA
11
Lotus 49B RU
1 		ALE
Ret 		ITA
Ret 		CAN
Ret 		USA
5 		MEX
6
1969 Rob Walker Racing Team / Jack Durlacher Lotus 49B Cosworth V8 RSA
4 		ESP
Ret 		MON
3 		NED
2 		FRA
9 		RU
8 		ALE
11† 		ITA
8 		CAN
Ret 		USA
Ret 		MEX
Ret 		9º 15
1970 March Engineering March 701 Cosworth V8 RSA
10 		ESP
NSC 		MON
8 		BEL
7 		NED
Ret 		FRA
Ret 		RU
Ret 		ALE
8 		AUT
9 		ITA
Ret 		CAN
Ret 		USA
9 		MEX
Ret 		NC 0
1971 Yardley-BRM BRM P153 BRM V12 RSA
Ret 		5º 19
BRM P160 ESP
Ret 		MON
Ret 		NED
6 		FRA
4 		RU
9 		ALE
DSC 		AUT
1 		ITA
9 		CAN
9 		USA
2

†Os coches de Fórmula 2 ocuparon os postos do quinto ao décimo no Gran Premio de Alemaña de 1969, pero, os pilotos destes vehículos non podían puntuar para o campionato. Os puntos para o quinto e sexto foron outorgados aos pilotos dos vehículos undécimo e duodécimo.

Resultados en carreiras non de campionato

[editar | editar a fonte]
Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
1962 Ecurie Nationale Suisse Cooper T60 Climax V8 CAP BRX
6 		LOM LAV GLV PAU
7 		AIN INT MAL CLP KAN DAN OUL MEX RAN NAT
Scuderia Filipinetti Lotus 25 Climax V8 NAP
DNA 		RMS
9 		SOL
Ret 		MED
4
1963 Ecurie Filipinetti Lotus 25 Climax V8 LOM
NTS 		GLV PAU
Ret 		IMO
2 		SYR
1 		AIN INT ROM
DNP 		SOL
Ret 		KAN MED
5 		AUT
Ret 		OUL
11 		RAN
1964 Siffert Racing Team Lotus Lotus 25 V8 DMT NWT SYR
DNS 		AIN
WD 		INT
11 		SOL
7 		MED
1 		RAN
1965 Rob Walker Racing Team Brabham BT11 V8 ROC
6 		SYR
Ret 		SMT
Ret 		INT MED
1 		RAN
5
1966 Rob Walker Racing Team Brabham BT11 V8 RSA
2 		SYR
Ret 		INT
Ret 		OUL
1967 Rob Walker Racing Team Cooper T81 Maserati V12 ROC
3 		SPC INT
3 		SYR
3 		OUL ESP
Ret
1968 Rob Walker Racing Team Lotus 49B V8 ROC
DNS 		INT
Ret 		OUL
1969 Rob Walker Racing Team /
Jack Durlacher 		Lotus 49B Cosworth V8 ROC
4 		INT
11 		MAD
 OUL
1971 March Engineering March 701 Cosworth V8 ARX
6
Yardley-BRM BRM P160 BRM V12 ROC
 QUE
6 		SPR
Ret 		INT
 RIN
 OUL
 VIC
4

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "8W - What? - R R C Walker Racing Team". Consultado o 2008-04-19. 
  2. ↑ "Source; "Der Blick" 2005". Arquivado dende o orixinal o 27 de setembro de 2011. Consultado o 03 de maio de 2013. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]