João de Sousa Carvalho

Modelo:BiografíaJoão de Sousa Carvalho
Biografía
Nacemento22 de febreiro de 1745 Editar o valor en Wikidata
Estremoz, Portugal Editar o valor en Wikidata
Morte1799 Editar o valor en Wikidata (53/54 anos)
Alentexo, Portugal Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupacióncompositor, profesor de música Editar o valor en Wikidata
Xénero artísticoÓpera, música clásica e liturgical music (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
MovementoMúsica barroca Editar o valor en Wikidata
InstrumentoÓrgano Editar o valor en Wikidata
Descrito pola fonteBrief Biographical Dictionary of Foreign Composers (en) Traducir, (p.91), Editar o valor en Wikidata
BNE: XX1574737 Musicbrainz: 3a098edc-5667-4426-b1f5-21b28de16bca Discogs: 2021958 Allmusic: mn0001748078 Editar o valor en Wikidata

João de Sousa Carvalho, nado o 22 de febreiro de 1745 en Estremoz (Portugal) e finado no Alentexo contra o 1798, foi un compositor e profesor portugués.

Vida

[editar | editar a fonte]

João de Sousa Carvalho naceu en Estremoz en 1745, fillo de Paulo de Carvalho e de Ana Maria Angélica. Dende o 28 de outubro de 1753 estudou en Vila Viçosa, no colexio dos Santos Reis Magos, e a partir de 1761 no Conservatorio di S. Onofrio de Nápoles con Carlo Cotumacci. En 1766 a súa obra La Nitteti (con libreto de Pietro Metastasio) foi interpretada en Roma. En 1767 volveu a Portugal, e o 22 de novembro dese mesmo ano adheriuse á Irmandade de Sta. Cecília en Lisboa, foi nomeado profesor de contrapunto do Seminario da Patriarcal, onde máis tarde exerceu como mestre entre 1769 e 1773, e mestre de capela entre 1773 e 1798. Entre os seus alumnos destacaron António Leal Moreira, João José Baldi, e o célebre compositor de ópera Marcos Portugal. En 1778 converteuse en profesor de música da familia real portuguesa substituíndo a Davide Perez no cargo. Ao finalizar o seu servizo, retirouse nunha propiedade que tiña no Alentexo, onde morreu contra o ano 1798.

Carvalho foi o compositor máis importante da súa xeración e un dos máis importantes na historia da música do seu país. A súa numerosa obra sacra foi escrita no estilo de Niccolò Jommelli. A súa ópera seria, e as súas serenatas, foron realizadas nos pazos reais de Ajuda e de Queluz.

Obra

[editar | editar a fonte]
  • L’amore industrioso, 1769 (revived 1943, 1967)
  • Eumene (dramma serio per musica), 1773
  • L’Angelica (serenata), 1778
  • Perseo (serenata), 1779
  • Testoride argonauta (dramma), 1780 (revived 1987)
  • Seleuco, re di Siria (dramma), 1781
  • Everardo II, re di Lituania (dramma), 1782
  • Penelope nella partenza da Sparta (dramma per musica), 1782
  • L’Endimione (dramma per musica), 1783
  • Tomiri (dramma per musica), 1783
  • Adrasto, re degli Argivi (dramma per musica), 1784
  • Nettuno ed Egle (favola pastorale), 1785
  • Alcione (dramma per musica), 1787
  • Numa Pompilio II, re dei romani (serenata), 1789
  • Te Deum, 1769, 1789, 1792

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Robert Stevenson/Manuel Carlos de Brito: Carvalho, João de Sousa, Grove Music Online ed. L. Macy, http://www.grovemusic.comArquivado 16 de maio de 2008 en Wayback Machine.
  • Manuel Carlos de Brito: Opera in Portugal in the Eighteenth Century (Cambridge, 1989)