Laila Pakalniņa

Laila Pakalniņa

Biografía
Nacemento	4 de xuño de 1962 (62 anos) Liepāja, Letonia
Educación	Instituto Gerasimov de Cinematografía
Actividade
Ocupación	directora de cinema, guionista, realizadora
Participou en
1996	1996 Cannes Film Festival ^(en)
Premios
Pizzas 2012, The Mail 1996, The Dome 1992, Palma de Ouro 2009, Oso de Ouro 2006, European Film Award 2004

Laila Pakalniņa, nada en Liepāja en 1962, é unha directora de cine letoa.

Traxectoria

Estudou na Universidade de Moscova, no Departamento de Televisón e Xornalismo. En 1991 gradúase no Instituto do Cinema de Moscova (VGIK) dentro do departamento de Dirección de Cine. Dirixiu e asinou o guión de 26 documentais, 6 curtametraxes e 5 películas de ficción. Cun total de 37 obras audiovisuais é unha cineasta aínda en activo. Está casada e ten dous fillos.

Pakalniņa sitúase entre os directores máis prolíficos de Letonia tralo guionizado e dirección das súas 37 películas. Caracterízaa o seu uso dunha mistificación do absurdo na comedia. Acadou o galardón do Oso de Ouro na Berlinale á mellor curtametraxe pola súa obra Udens. No seu filme documental Dream Land o equipo de produción explora mutacións animais que habitan os novos vertedoiros. O documental foi galardoado no European Film Awards.

Internacionalización

No 2014, Laila Pakalniņa internacionaliza a súa traxectoria coa coprodución do seu filme de ficción “Dawn”. A rodaxe comprendeu dende agosto até setembro do 2014 e levouse a cabo en territorio letón e polaco. O equipo de produción compartía o carácter internacional (guión e dirección: Laila Pakalniņa; cámara: Wojciech Staron (Polonia); dirección artística: Jurģis Krāsons; elenco: Vilis Daudziņš, Antons Grauds, Andris Keišs e Liene Šmukste).

A Unión Soviética, que ocupou Letonia durante a xuventude de Pakalniņa, acadou o seu apoxeo ideolóxico entre o 1950–1970. A historia da película transcorre entre o o luscofusco e o amencer e o destino de Jānis, un estudante exemplar da Letonia soviética e do programa soviético de pioneiros, e o seu pai. En nome da moral e da ideoloxía o rapaz traizoa o seu pai, inimigo do pobo e do cooperativismo agrícola. Porén será o propio pai o que apunte ao fillo cun arma. O transfondo da historia atopa ecos na mitoloxía grega e nos himnos soviéticos.

Laila Pakalniņa, recollendo o uso de tempos de gravación moi rítmicos obtén unha atmosfera surrealista e de ton apocalíptico nesta obra de ficción. Rodada en branco e negro. Debido á época na que foi rodada as follas das árbores presentan unha cor dourada moi en contraposición cos colares vermellos e camisas brancas dos soviéticos. Jurģis Krāsons proveu ao filme con obxectos de uso cotiá de época, cartóns de leite e botas de goma, para estilizar o estilo soviético da época na película.

Filmografía

Ficción

• Dawn 2015
• Picas 2012
• Ķīlnieks 2006
• Pitons 2003
• Kurpe 1998

Curtametraxes

• Klusums 2009
• Akmeņi 2008
• Uguns 2007
• Ūdens 2006
• Papa Gena 2002
• Annas Ziemassvētki 1992

Documentais

• Zirdzin, hallo! 2017
• Ausma 2015
• Hey, Rasma! 2015
• A Dream of Snow 2014
• Četrdesmit divi 2013
• Sniegs 2012
• 33 zvēri Ziemassvētki vecītim 2011
• Pa Rubika ceļu 2010
• Par dzimtenīti 2008
• Teodors 2006
• Leiputrija 2004
• Autobuss 2004
• Būs labi 2004
• Mārtiņš 2002
• Papa Gena 2001
• Mostieties 2000
• Ozols 1997
• Ubāns 1995
• Pasts 1995
• Prāmis 1994
• Baznīca 1993
• Iešana 1991
• Veļa 1991
• Doms 1991
• Izvēle 1990
• Un 1988

Premios

Premio	Ano
“The Dome”- premio no Video Festival Internacional de Bruxelas	1992
“The Mail” – Vila do Conde International Short Film Festival, Portugal	1996
European Film Awards por Dream Land	2004
Oso Dourado á mellor curtametraxe por Udens	2006
Palma Douro á mellor curtametraxe por Klusums	2009
“Pizzas”- Premio especial do xurado no festival de Cinema de Roma	2012

Véxase tamén

• DA Films (en inglés)

Ligazóns externas

• Laila Pakalnina, IMDb (en inglés)

• International Documentary Film Festival^{[Ligazón morta]} (en inglés)

• National Film Center of LatviaArquivado 11 de marzo de 2018 en Wayback Machine. (en inglés)