Nome orixinal | (ko) 이낙연 |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 20 de decembro de 1952 (71 anos) Yeonggwang County, Corea do Sur (en) |
Membro da Asemblea Nacional de Corea do Sur | |
30 de maio de 2020 – 15 de setembro de 2021 (dimisión) ← Chung Sye-kyun – Choi Jae-hyung (pt) → Lexislatura: 21st Legislative Assembly of South Korea (en) Circunscrición electoral: Jongno, Seoul (en) | |
Primeiro ministro de Corea do Sur | |
31 de maio de 2017 – 14 de xaneiro de 2020 ← Yoo Il-ho (en) – Chung Sye-kyun → | |
Governor of South Jeolla Province (en) | |
1 de xullo de 2014 – 12 de maio de 2017 | |
Membro da Asemblea Nacional de Corea do Sur | |
30 de maio de 2012 – 15 de maio de 2014 Lexislatura: 19th Legislative Assembly (en) Circunscrición electoral: Q50501629 | |
Membro da Asemblea Nacional de Corea do Sur | |
30 de maio de 2008 – 29 de maio de 2012 Lexislatura: 18th Legislative Assembly (en) | |
Membro da Asemblea Nacional de Corea do Sur | |
30 de maio de 2004 – 29 de maio de 2008 Lexislatura: 17th Legislative Assembly (en) | |
Membro da Asemblea Nacional de Corea do Sur | |
30 de maio de 2000 – 29 de maio de 2004 Lexislatura: 16th Legislative Assembly (en) | |
Datos persoais | |
Relixión | Protestantismo |
Educación | Universidade Nacional de Seul (pt) |
Actividade | |
Ocupación | político, reporteiro |
Partido político | New Future Party (en) |
Lee Nak-yon (en coreano 이낙연), nado o 20 de decembro de 1951, é un político surcoreano, que foi o 41º primeiro ministro de Corea do Sur entre 2017 e 2020.[1][2][3][4][5]
Anteriormente ocupou o cargo de gobernador da provincia de Jeollanam-do.[6] Antes de ser gobernador, traballou como xornalista para o Dong-un Ilbo e foi membro da Asemblea Nacional durante catro lexislaturas.
Lee naceu o 20 de decembro de 1951 no condado de Yeonggwang na provincia de Jeolla Sur. Despois de licenciarse en dereito na Universidade Nacional de Seúl, traballou como xornalista no xornal Dong-a Ilbo ata o ano 2000.[7]
Entrou na política no 2000 "en base aos seus lazos co ex presidente Kim Dae-jung".[8] Despois da súa saída do Dong-a Ilbo, foi elixido deputado da Asemblea Nacional en 2000 e cumpriu catro lexislaturas.[4] Tamén actuou como portavoz do expresidente Roh Moo-hyun cando foi o presidente electo en 2002.[9]
Deixou o cargo de deputado no medio do seu cuarto mandato en 2014 para rexistrarse con éxito para gobernador da provincia de Jeolla Sur.
O 10 de maio de 2017, foi nomeado polo presidente Moon Jae-in para ser o próximo primeiro ministro de Corea do Sur, sucedendo a Hwang Kyo-ahn. O mesmo día deixou o cargo de gobernador da provincia de Jeolla Sur. É visto como póximo aos políticos xaponeses clave, servindo moitos anos como oficial superior na Unión de parlamentarios Corea-Xapón. Lee e fala fluidamente en xaponés.[10] O 25 de xuño, o primeiro ministro Lee instou a Corea do Norte a liberar os seus prisioneiros. O 16 de agosto, Lee reaccionou negativamente ás acusacións de que Corea do Sur posuía armas nucleares, dicindo que o movemento socavaría as chamadas de Seúl a Corea do Norte para se desnuclearizar, e que desencadearía unha carreira de armas nucleares que poñería o país baixo sancións internacionais. Reflexionando sobre este tipo de chamadas, a principal oposición do Partido da Liberdade de Corea adoptou unha demanda para a redistribución de armas nucleares tácticas dos Estados Unidos como liña oficial do partido durante unha reunión xeral dos seus lexisladores.[11] O 13 de decembro, Lee visitou Pyeongchang, onde se ían celebrar os Xogos Olímpicos de Inverno en febreiro.[12]