Chámanse linguas paleohispánicas ou prerromanas as linguas indíxenas faladas na Península Ibérica antes da chegada dos romanos.
É controvertido o uso do termo "indíxenas" posto que non se coñece a orixe dalgunhas destas linguas e outras son indoeuropeas, pero delimita o grupo de linguas tratado fronte ao fenicio, ao grego e naturalmente fronte a latín.
A maioría das linguas faladas na península antes dos romanos son practicamente descoñecidas. Das que nos son coñecidas, só dispoñemos das noticias deixadas por fenicios, gregos e romanos e unha serie de inscricións. É o que se chama linguas en ruínas ou residuais (en alemán Restsprachen ou Trümmersprachen) e que as coloca na mesma categoría có etrusco, o paleosardo, o lígur e o rético entre outras.
As linguas paleohispánicas das que se coñecen textos escritos son:
Na figura non se marcaron as áreas dos pobos respectivos, senón só as áreas nas que se atoparon inscricións. Desde o -600 ata a desaparición destas linguas, a distribución dos pobos, sobre todo dos celtas, variou considerablemente.
O antigo europeo tamén se falou na Península Ibérica como o demostran os nomes de diversos topónimos como Almar, Almonte, Almería, Jarama, Jaramillo, Sella, Jalón, Salamanca, Xálima, Aranzuelo, Arlanza e Arlanzón.