Lipoatrofia semicircular | |
---|---|
Clasificación e recursos externos | |
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos. Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. |
A lipoatrofia semicircular[1] é un trastorno da graxa subcutánea que se adoita manifestar cun afundimento na cara anterior e lateral das coxas e, ás veces, dos antebrazos.
O fenómeno foi relacionado por primeira vez con edificios en tres pacientes, en 1974 por dous médicos alemáns, Gschwandtner e Munzberger,[2] e en 1981 por dous dermatólogos do ST. Bartholomew's Hospital, de Londres (Karkavitsas e Millar).[3]
Pode estar presente tanto nunha extremidade (unilateral) como nas dúas (bilateral). Ás veces pode estar acompañada de proídos, alteracións na sensibilidade da zona afectada e no menor dos casos de molestias e dor. A enfermidade, benigna e reversible, adoita afectar as mulleres e acostuma aparecer nas coxas. A lipoatrofia semicircular afecta os oficinistas. A súa forma típica consiste nunha diminución da graxa das coxas formando un semicírculo a unha altura duns 70–75 cm, distancia que coincide coa altura media dos mobles de oficina[4][5] ou por campos electromagnéticos.[6] As forzas do campo magnético non superaban ningún valor límite recomendado; con todo, eran sempre apreciabelmente máis altas cando o posto de traballo o ocupaba un/ha traballador/a diagnosticada/o de LS.[7]
A Generalitat de Cataluña recoñece a lipoatrofia como enfermidade laboral, a pesar de que aínda se están estudando as súas causas. Ten que ver coa contorna laboral, a baixa humidade relativa, as mesas con estruturas metálicas, con cantos a unha altura entre 70–75 cm e sen toma de terra, cousa que favorece as descargas electrostáticas.[5][8][9]
Aínda que houbo algún caso anterior, a enfermidade apareceu en forma de gromo en febreiro de 2007 en Barcelona, e desde entón foise detectando un número maior de casos en diferentes oficinas ao longo do territorio nacional. A pesar de ser unha enfermidade bastante descoñecida, con pouca literatura científica e pouco estudada, crese que hai diversos factores (comúns alí onde houbo casos) que facilitan a súa aparición: lugares con baixa humidade relativa, mesas con estrutura metálica e descargas electrostáticas. O LS parece ser reversible. No 95% das/os empregadas/os que se xubilaban desaparecía totalmente.
É importante distinguir entre a forma anular de lipoatrofia e as formas adquiridas, que se producen como consecuencia de inxeccións intramusculares ou subcutáneas.[10][11]