Lotus 77

Lotus 77 (John Player Special Mk.II)
Lotus
Información
País Reino Unido Reino Unido
Fabricante Team Lotus
Deseñador Colin Chapman
Geoff Aldridge
Martin Ogilvie
Produción
Predecesor 72 / 76
Sucesor 78
Longo mm
Largo mm
Alto mm
Peso 593 kg.
Chasis Monocasco de aluminio
Suspensión
Motor Ford-Cosworth DFV V8
Potencia 2.993 cm³
Transmisión Hewland FG400 manual, 5-velocidades.
Tracción Posterior
Freos
Prestacións
Pneumáticos Goodyear
Debut Gran Premio do Brasil de 1976
Pilotos
Carreiras 16
Gañadas 1
Poles 1
Voltas rápidas 1
Camp. Cons. 0
Camp. Pilt. 0


O Lotus 77 foi un coche de Fórmula 1 deseñado por Colin Chapman, Geoff Aldridge e Martin Ogilvie pola tempada de Fórmula Un de 1976. O coche foi un deseño para saír do paso tralo fracaso do Lotus 76 e a obsolescencia do Lotus 72 en 1975.

O Lotus 77 ofreceu un deseño monocasco máis delgado, máis lixeiro que os 72, pero igualmente propulsado polo Cosworth DFV. Presentaba unha aerodinámica mellorada e reposicionou os radiadores para axudar a un mellor enfriamento. Os freos dianteiros inicialmente estaban no interior, en liña cos seus predecesores, pero foron movidos cara a fóra nun deseño máis convencional a metade da tempada. A suspensión deseñouse ao redor dunha serie de balancíns no canto da disposición xeralmente usada de brazos oscilantes. A idea detrás do novo sistema era adecuar a suspensión para cada pista específica, tendo en conta a altura da marcha e a superficie da estrada, e como resultado o 77 foi alcumado "o Adxustacar". Funcionou dese xeito, pero a inexperiencia cun coche tan infinitamente axustable significou que os axustes óptimos case nunca foron alcanzados. Os pilotos Mario Andretti e Gunnar Nilsson informaron que a dirección e a marcha eran vagas e insensibles e que o coche carecía de velocidade en liña recta. A Andretti non lle gostaba o coche, proclamándoo un "can". Isto motivou a Lotus para acelerar a investigación e crear o Lotus 78. Andretti saltouse o Gran Premio de Mónaco para competir nas 500 Millas de Indianápolis de 1976.

Lotus 77 nunha exposición
Frontal do Lotus 77

Logo dun mal comezo de tempada, os 77 demostraron ser o mellores do resto detrás de Ferrari, McLaren e Tyrrell. Andretti traballou duro para desenvolver o coche, e desde mediados da tempada en diante, o rendemento dos 77 recuperouse. Con todo, era máis adecuado para pistas con curvas longas, como Anderstorp, onde Andretti pilotou facilmente antes de que un fallo do motor o retirara. Nos circuítos de Zandvoort e Mosport Park terminou no podio.

Colin Chapman vetou a solicitude de Andretti de correr co Lotus 78 en Zandvoort, polo que Mario correu de mala gana cos 77 ata o final da tempada. A carreira final levouse a cabo en condicións de monzón no Fuji Speedway no Xapón. Andretti pilotou unha carreira táctica intelixente para gañar por unha volta a Patrick Depailler e ao novo campión do mundo James Hunt. Andretti alegrouse de abandonar os 77 para concentrarse no desenvolvemento dos 78 para a tempada 1977 de Fórmula Un.

Resultados Completos na Fórmula Un

[editar | editar a fonte]

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Motor Pilotos 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Puntos Pos.
1976 John Player Team Lotus Ford Cosworth DFV 3.0 V8 BRA RSA USW ESP BEL MON SWE FRA GBR ALE AUT NED ITA CAN USA XPN 29 4º
Ronnie Peterson Ret
Bob Evans 10 NSC
Mario Andretti Ret Ret Ret Ret 5 Ret 12 5 3 Ret 3 Ret 1
Gunnar Nilsson Ret Ret 3 Ret Ret Ret Ret Ret 5 3 Ret 13 12 Ret 6

Notas

[editar | editar a fonte]

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]