Biografía | |
---|---|
Nacemento | (es) Luis Alberto Macas Ambuludí 3 de xuño de 1950 (74 anos) Saraguro, Ecuador (en) |
Council for Citizen Participation and Social Control (en) | |
28 de febreiro de 2018 – 13 de xuño de 2019 | |
Q97585310 | |
28 de febreiro de 2003 – 1 de xuño de 2003 | |
National Congress of Ecuador (en) | |
10 de agosto de 1996 – 9 de agosto de 1998 | |
Datos persoais | |
Educación | Universidade Central de Ecuador - licenciatura en Dereito, bachelors degree in political science (en) Pontifícia Universidade Católica do Equador (pt) - lingüística |
Actividade | |
Ocupación | político, avogado |
Empregador | Pontifícia Universidade Católica do Equador (pt) (1981–1986) |
Partido político | Pachakutik |
Membro de | |
Premios | |
Luis Alberto Macas Ambuludí, nado en Saraguro, na provincia de Loja o 3 de xuño de 1950, é un dirixente indíxena, político e intelectual ecuatoriano de nacionalidade kichwa.
Macas é licenciado en antropoloxía, lingüística e doutor en xurisprudencia. Foi o primeiro lexislador nacional indíxena elixido polo Movemento Pachakutik, na contenda electoral de 1996. Con outros líderes de distintas organizacións campesiñas e de nacionalidades e pobos indíxenas de Ecuador, constituíu a Confederación de Nacionalidades Indíxenas do Ecuador (CONAIE) en 1986, quedando a cargo da difusión de prensa da organización.
En 1988, foi designado vicepresidente da CONAIE durante a celebración do segundo congreso de devandita organización. Máis tarde tería un rol protagónico no desenvolvemento do Primeiro Levantamento Indíxena en xuño de 1990, que tivo repercusións a nivel nacional e significou a emerxencia do movemento indíxena como un representativo actor dentro do quefacer social e político do Ecuador.[1]
En decembro de 1990 é nomeado presidente da CONAIE e dous anos máis tarde encabezaría as mobilizacións en contra da celebración do "Quinto Centenario do Descubrimento de América". Durante a súa presidencia, a CONAIE e as súas organizacións filiais, lograron o recoñecemento legal dos dereitos da poboación indíxena da Amazonía ecuatoriana, sobre os seus asentamentos ancestrais ameazados pola explotación petroleira, madeireira e mineira, logo dunha camiñada que percorreu máis de 500 quilómetros dende a Amazonía até Quito.
En abril de 1994, en San Francisco (Estados Unidos), recibiu o Premio Goldman para o medio ambiente entregado anualmente por parte da fundación do mesmo nome, pola súa activa contribución, a promover os dereitos colectivos dos pobos indíxenas e a protección do medio ambiente.
En 1996, é elixido deputado da República polo Movemento Pachakutik, desempeñándose máis tarde como xefe do bloque parlamentario no Congreso Nacional.[2]
Foi un dos dous primeiros ministros indíxenas (agricultura) elixido polo presidente Lucio Gutiérrez en 2003, cargo que abandonou por estar en desacordo coa política neoliberal do goberno.
Dende decembro de 2004 é novamente presidente da CONAIE.[3] En agosto de 2006 postulouse como candidato á Presidencia da República de Ecuador onde quedou en sexto lugar nas eleccións cun total do 2% dos votos.[4]