Milena Agus

Milena Agus
	;
Biografía
Nacemento	1959 (65/66 anos); Xénova, Italia
Actividade
Lugar de traballo	Cagliari
Ocupación	escritora, novelista

Milena Agus, nada en Xénova, 1959, é unha escritora e profesora italiana expoñente da nova literatura sarda.^[1]

Traxectoria

Nada en Xénova de pais sardos, vive en Cagliari, onde ensinou italiano e historia no Instituto Profesional "Meucci": actualmente traballa na escola de arte "Foiso Fois" de Cagliari. A súa primeira novela, Mentre dorme il pescecane (Nottetempo, 2005) tivo dúas reedicións en poucos meses, mais foi Mal di Pietre a que a revelou ao gran público (traducida a cinco idiomas, estaba na parte superior das listas en Francia, de onde ascendeu á fama internacional). Mal di pietra foi finalista do premio Strega,^[2] do premio Campiello e do premio Stresa di Narrativa.

Tamén de Mal di pietre, en 2016 a directora francesa Nicole García supervisou a adaptación cinematográfica, elixindo a actriz Marion Cotillard como protagonista.^[3]

Obras principais

Mentre dorme il pescecane, Roma, Nottetempo, 2005
Mal di pietre, Roma, Nottetempo, 2006. Traducida ao galego por Carlos Acevedo como Mal de pedra e editada en Kalandraka.^[4]
Perché scrivere, Roma, Nottetempo, 2007
Scrivere è una tana. La Sardegna pure, en AA. VV. (editado por Giulio Angioni), Cartas de logu: scrittori sardi allo specchio, Cagliari, CUEC, 2007
Il vicino, Cagliari, Tiligù, 2008
Ali di babbo, Roma, Nottetempo, 2008
La contessa di ricotta, Roma, Nottetempo, 2009
Nascosto al giorno. Il piacere di leggere e di scrivere, (con Ettore Cannas), Cagliari, Tiligù, 2010
Sottosopra, Roma, Nottetempo, 2011
Guardati dalla mia fame (con Luciana Castellina), Nottetempo, 2014
Terre promesse, Nottetempo, 2017
Un tempo gentile, Nottetempo, 2020

Premios

Premio Junturas 2004, con Mal di pietre
Premio Relay («novela de evasión») en Francia
Premio Forte Village 2007^[5]
Premio Selezione Campiello, do xurado 2007^[6]
Premio Santa Marinella 2007
Premio Elsa Morante 2007^[7]
Premio Mediterráneo para estranxeiros 2015, pola tradución ao francés Prends garde.^[8]