Proteína MreB/Mbl que detemina a forma celular | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Identificadores | |||||||||
Símbolo | MreB | ||||||||
Pfam | PF06723 | ||||||||
InterPro | IPR004753 | ||||||||
CDD | cd10225 | ||||||||
|
A MreB é unha proteína que se encontra en bacterias e foi identificada como homóloga da actina, como indican as súas semellanzas en estrutura terciaria e conservación da secuencia de aminoácidos do sitio activo. A conservación da estrutura da proteína suxire a existencia dun antepasado común dos elementos citoesqueléticos formados por actina, atopados en eucariotas, e a MreB, atopada en procariotas.[1] De feito, estudos recentes encontraron que as proteínas MreB polimerízanse para formar filamentos que son similares aos microfilamentos de actina. Demostrouse que forman láminas multicapa que comprenden filamentos entrelazados diagonalmente en presenza de ATP ou GTP.[2]
MreB xunto con MreC e MreD reciben os seus nomes polo operón mre (agrupamento de xenes para a formación de mureína E) ao cal pertencen.[3]
MreB controla a anchura das bacterias bacilares, como Escherichia coli. Un mutante de E. coli que crea proteínas MreB defectivas será esférico (coco) en vez de bacilar. Ademais, a maioría das bacterias que son esféricas de forma natural non teñen o xene que codifica MreB. Os membros das Chlamydiota son unha notable excepción, xa que estas bacterias utilizan a proteína para síntese de peptidoglicano localizada no septo.[4][5] Os procariotas que teñen o xene mreB poden tamén ter forma helicoidal.
Pensouse durante moito tempo que a MreB formaba un filamento helicoidal debaixo da membrana plasmática; porén, este modelo púxose en dúbida en tres publicacións recentes que mostraron que eses filamentos non pode verse en criotomografía electrónica e que a GFP-MreB pode verse en áreas que se moven arredor da circunferencia celular. Observouse que interaccionan con varias proteínas que se probou que están implicadas no crecemento en lonxitude (por exemplo coas PBP2). Polo tanto, probablemente dirixe a síntese e inserción de novas unidades de peptidoglicano construtoras nas capas xa existentes de peptidoglicano para permitir o crecemento en lonxitude da bacteria.[6][7][8]