Nacionalismo exipcio

Bandeira de Exipto.

O nacionalismo exipcio é un movemento político nacionalista que defende os intereses dos exipcios e defenden a unidade da súa cultura.[1] O nacionalismo exipcio foi normalmente un nacionalismo cívico que enfatizou a lealdade a Exipto e a unidade dos exipcios independentemente da súa etnia ou relixión. O nacionalismo exipcio manifestouse por primeira vez no faraonismo a partir do século XIX, que identificou a Exipto como unha unidade política única e independente no mundo dende a era dos faraóns no Antigo Exipto. Está en contra do arabismo, que chegou a Exipto co rei exipcio Farouk en 1945, e máis tarde foi fortemente promovido polo presidente exipcio Gamal Abdel Nasser.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Motyl 2001, p. 138.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Fahamy, Ziad (2008). "Francophone Egyptian Nationalists, Anti-British Discourse, and European Public Opinion, 1885-1910: The Case of Mustafa Kamil and Ya'qub Sannu". Comparative Studies of South Asia, Africa and the Middle East 28 (1): 170–183. 
  • Laffan, Michael (1999). "Mustafa and the Mikado: A Francophile Egyptian's turn to Meiji Japan". Japanese Studies 19 (3): 269–286. 
  • Motyl, Alexander J. (2001). Encyclopedia of Nationalism, Volume II. Academic Press. ISBN 0-12-227230-7. 
  • Lin Noueihed, Alex Warren. The Battle for the Arab Spring: Revolution, Counter-Revolution and the Making of a New Era. Yale University Press, 2012.
  • Parkinson, Brian (2008). "Tutankhamen on Trial: Egyptian Nationalism and the Court Case for the Pharaoh's Artifacts". The Journal of the American Research Center in Egypt 44: 1–8.