Nacionalismo italiano

Bandeira de Italia.
O Altare della Patria en Roma.

O nacionalismo italiano é un movemento que cre que os italianos son unha nación cunha única identidade homoxénea, e polo tanto busca promover a unidade cultural de Italia como país. Dende unha perspectiva nacionalista italiana, a "italianidade" é definido como a afirmación da ascendencia cultural dos latinos, unha tribo itálica da Antigüidade, orixinaria de Lacio, que se converteu na dominante na Península Itálica e en gran parte de Europa. Debido a isto, o nacionalismo italiano tamén se adheriu historicamente a teorías imperialistas.[1] A versión romántica desta ideoloxía é coñecida como patriotismo italiano, mentres que a versión radical é coñecida como fascismo italiano.

A miúdo, considérase que a orixe do nacionalismo italiano está no Renacemento,[2] mais soamente xorde como forza política na década de 1830 baixo o liderado de Giuseppe Mazzini.[3] Serviu de causa para o Risorgimento nas décadas de 1860 e 1870. O nacionalismo italiano fíxose forte de novo durante a primeira guerra mundial coas reclamacións irredentistas a Austria-Hungría, e tamén durante a era do fascismo italiano.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Aaron Gillette. Racial theories in fascist Italy. 2nd edition. Londres, Inglaterra; Nova York, Estado de Nova York, USA: Routledge, 2003. Pp. 17.
  2. ↑ Trafford R. Cole. Italian Genealogical Records: How to Use Italian Civil, Ecclesiastical & Other Records in Family History Research. Salt Lake City, Utah, USA: Ancestry Incorporated, 1995. Pp. 15.
  3. ↑ J. P. T. Bury, ed. The new Cambridge modern history: The zenith of European power 1830–70 1964. Pp. 224.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Barbour, Stephen e Cathie Carmichael, eds. (2000). Language and Nationalism in Europe (Oxford UP) chapter 8.
  • Cunsolo, Ronald S. "Italian nationalism in historical perspective." History of European Ideas 16.4-6 (1993): 759-766.
  • Cunsolo, Ronald S. Italian nationalism: from its origins to World War II (Krieger Pub Co, 1990).
  • Cunsolo, Ronald S. "Italian Emigration and Its Effect on the Rise of Nationalism." Italian Americana 12.1 (1993): 62-72. in JSTOR
  • Drake, Richard. "The Theory and Practice of Italian Nationalism, 1900-1906." Journal of Modern History (1981): 213-241. in JSTOR
  • Marsella, Mauro. "Enrico Corradini's Italian nationalism: the ‘right wing’ of the fascist synthesis." Journal of Political Ideologies 9.2 (2004): 203-224.
  • Motyl, Alexander J. (2001). Encyclopedia of Nationalism, Volume II. Academic Press. ISBN 0-12-227230-7. 
  • Noether, Emiliana Pasca. Seeds of Italian nationalism, 1700-1815 (Columbia University Press, 1951).
  • Noether, Emiliana P. "The intellectual dimension of italian nationalism: An overview." History of European Ideas 16.4-6 (1993): 779-784.
  • Patriarca, Silvana e Lucy Riall, eds., The Risorgimento Revisited: Nationalism and Culture in Nineteenth-century Italy (Palgrave Macmillan, 2011)
  • Salvadori, Massimo. "Nationalism in Modern Italy-1915 and after." Orbis-A Journal of World Affairs 10.4 (1967): 1157-1175.
  • Sluga, Glenda A. "The Risiera di San Sabba: Fascism, anti‐Fascism and Italian nationalism." Journal of Modern Italian Studies 1.3 (1996): 401-412.
  • Tambini, Damian. Nationalism in Italian politics: The stories of the Northern League, 1980-2000 (Routledge, 2012).