Nino Vaccarella

Nino Vaccarella

Biografía
Nacemento	4 de marzo de 1933 Palermo, Italia
Morte	23 de setembro de 2021 (88 anos) Palermo, Italia
Actividade
Ocupación	piloto de automobilismo, piloto de Fórmula Un
Deporte	automobilismo carreira de coches deportivos Fórmula 1
Participou en
	24 Horas de Le Mans

A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1

Vaccarella nos 1000km Nürburgring de 1970 nun Ferrari 512S.

Nino Vaccarella nado en Palermo (Sicilia) o 4 de marzo de 1933 e finado na mesma cidade o 23 de setembro de 2021,^[1] foi un piloto italiano de Fórmula Un.

Os seus principais logros inclúen gañar as 24 Horas de Le Mans de 1964 e a Targa Florio en 1965, 1971 e 1975, cando xa non era un evento do Campionato do Mundo de Resistencia.

Andaina nos coches deportivos

Vaccarella, nado en Sicilia, era coñecido por ser un especialista na Targa Florio. Segundo Vic Elford, coñecía os camiños de Sicilia como o dorso da súa man. Compañeiro de Umberto Maglioli na Targa Florio de 1960 nun Maserati birdcage, propiedade do equipo Camoradi. Maglioli gañara anteriormente a carreira dúas veces. Vaccarella fora un mestre de escola en Palermo cunha gran paixón polo automobilismo. Tomaron a dianteira na tarde do 8 de maio e mantivérona durante tres voltas ata que o coche rompeu. O evento foi gañado por Joakim Bonnier e Hans Herrmann nun pequeno Porsche prateado.^[2] Emparellado con Lorenzo Bandini na Targa Florio de 1965 gañaron cunha velocidade media de 101 quilómetros por hora, terminando en 7 horas 1 minuto e 12.4 segundos.^[3] En 1966, Vaccarella e Bandini lideraron a maior parte da carreira ata que o seu Ferrari 330 saíuse da pista logo de sete voltas e quedou demasiado danado para continuar.^[4] Mentres axitaba a man para saudar á multitude, Vaccarella veu un muro coa inscrición Viva Nino.^[5] Maglioli e Vaccarella levaron un Ford GT-40 ao quinto lugar nas 12 Horas de Sebring de 1967.^[6] A edición do 8 de maio de 1968 do Giornale Di Sicilia proclamou no seu título, Só Vaccarella podía facer o milagre. O significado tiña que ver coa gran tarefa do piloto siciliano ao lograr a vitoria na Targa Florio no seu Alfa Romeo de 2.5 litros, chamado "Tipo 33". Enfrontouse a catro competidores alemáns que pilotaban modelos Porsche 910. Os Porsches arrasaran recentemente nas carreiras de resistencia en Daytona e Sebring. Poucos expertos daban aos catro Alfa Romeos unha oportunidade contra os "perfectos" Porsches, pero os sicilianos confiaban na habilidade da condución de Vaccarella.^[5] Vaccarella cualificou oitavo nas 24 Horas de Daytona nun Ferrari 512S. Tamén pilotou o Ferrari 512S con motor V12 nun esforzo heroico pero con todo finalmente perdeu en 1970, danando o coche nas etapas finais. Esta foi un dunha serie de 11 carreiras de resistencia celebrados en Europa e Norteamérica para o campionato mundial de construtores de 1970.^[7] Vaccarella e Toine Hezemans gañaron a Targa Florio de 1971 nun Alfa Romeo. Cruzaron a liña de meta un minuto antes que Andrea de Adamich e Gijs van Lennep, que tamén pilotaban un Alfa Romeo. Esta carreira terminou co dominio de Porsche, que terminara primeiro nas anteriores cinco carreiras da Targa Florio.^[8] Vaccarella competiu nas 12 Horas de Sebring de 1972 nun dos catro Alfa Romeo 33/3TT da carreira. O seu compañeiro de condución foi Nanni Galli.^[9] Clasificáronse quintos detrás doutro Alfa Romeo de Rolf Stommelen e Peter Revson, que comezou terceiro.^[10]

Fórmula Un

Vacarella foi seleccionado para o equipo Ferrari de Fórmula Un de 1962 por Enzo Ferrari. Uniuse a John Surtees, Mike Parkes, Willy Mairesse, Bandini, e Ludovico Scarfiotti. Participou en cinco Grandes Premios do Campionato Mundial, debutando o 10 de setembro de 1961. Non anotou puntos de campionato. Tamén participou en varias carreiras da da fórmula 1 fóra do campionato.^[11]

Rexistro de carreiras

Resultados Completos na Fórmula Un

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	Pos.	Puntos
1961	Scuderia Serenissima	De Tomaso F1	Alfa Romeo 4 en liña	MON	NED	BEL	FRA	GBR	ALE	ITA Ret	USA			NC	0
1962	Scuderia SSS Republica di Venezia	Lotus 18/21	Climax 4 en liña	NED	MON NSC	BEL	FRA	GBR						NC	0
		Porsche 718	Porsche 4 en liña						ALE 15
		Lotus 24	Climax V8							ITA 9	USA	RSA
1965	Scuderia Ferrari SpA SEFAC	Ferrari 158	Ferrari V8	RSA	MON	BEL	FRA	GBR	NED	ALE	ITA 12	USA	MEX	NC	0

Resultados fora do Campionato

(Chave) (Carreiras en grosa indican pole position) (Carreiras en cursiva indican volta rápida)

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	21
1961	Scuderia Serenissima	De Tomaso F1	Alfa Romeo L4	LOM	GLV	PAU	BRX	VIE	AIN	SYR	NAP	LON	SIL	SOL	KAN	DAN	MOD NSC	FLG	OUL	LEW
		Cooper T51	Maserati L4																		VAL 3	RAN	NAT	RSA
1962	Scuderia SSS Republica di Venezia	Lotus 18/21	Climax L4	CAP	BRX NSC	LOM	LAV	GLV	PAU 6	AIN	INT Ret	NAP	MAL	CLP	RMS			MED Ret	DAN	OUL	MEX	RAN	NAT
		Porsche 718	Porsche F4													SOL WD	KAN

Resultados completos nas 24 Horas de Le Mans

Ano	Equipo	Co-Pilotos	Coche	Clase	Voltas	Pos.	Clase Pos.
1961	Scuderia Serenissima	Ludovico Scarfiotti	Maserati Tipo 63	S 3.0	53	Ret	Ret
1962	Scuderia SSS Republica di Venezia	Giorgio Scarlatti	Ferrari 250 GTO	GT 3.0	172	Ret	Ret
1964	SpA Ferrari SEFAC	Jean Guichet	Ferrari 275P	P 5.0	349	1º	1º
1965	North American Racing Team	Pedro Rodríguez	Ferrari 365 P1/P2 Spyder	P 5.0	320	7º	4º
1966	Scuderia San Marco North American Racing Team	Mario Casoni	Ferrari Dino 206S	P 2.0	7	Ret	Ret
1967	SpA Ferrari SEFAC	Chris Amon	Ferrari 330 P3 Spyder	P 5.0	105	Ret	Ret
1968	Autodelta SpA	Giancarlo Baghetti	Alfa Romeo T33/2	P 2.0	150	Ret	Ret
1969	Equipe Matra - Elf	Jean Guichet	Matra-Simca MS630	P 3.0	359	5º	3º
1970	SpA Ferrari SEFAC	Ignazio Giunti	Ferrari 512S	S 5.0	7	Ret	Ret
1971	Escuderia Montjuich	José Juncadella	Ferrari 512M	S 5.0		Ret	Ret
1972	Autodelta SpA	Andrea de Adamich	Alfa Romeo Tipo 33TT3	S 3.0	307	4º	4º

Notas

1. "Auto: è morto Ninni Vaccarella, vinse tre volte Targa Florio". Ansa (en italiano). 23 de setembor de 2021. 
2. Bonnier and Herrman Capture 450-Mile Targa Florio in 7:33:8, New York Times, 9 de maio de 1960, Page 37.
3. 100,000 In Sicily See Famed Event, New York Times, 10 de maio de 1965, Page 46
4. Mairesse First In Targa Florio, New York Times, 9 de maio de 1966, Page 74
5. Vaccarella Will Carry Hopes Of Sicilian Auto Fans Today, New York Times, 5 de maio de 1968, Page S27.
6. Ford's No. 2 Car Is Given 2nd Place, New York Times, 3 de abril de 1967, Page 44
7. Porsches Capture Next Three Spots, New York Times, 31 de xaneiro de 1970, Page 40
8. Italian Driver Is Killed in Race Won by Vaccarella-Hezemans, New York Times, 17 de maio de 1971, Page 49
9. Three Ferrari Teams to Seek Endurance Honors at Sebring, New York Times, 19 de marzo de 1972, Page S15.
10. Andretti Captures Pole at Sebring With Lap Record, New York Times, 25 de marzo de 1972, Page 24.
11. Ferrari Team Named, New York Times, 2 de decembro de 1962, Page 253.

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Nino Vaccarella