Palmarola
| ||||
| Tipo | illa  | |||
|---|---|---|---|---|
| Parte de | Illas Ponziane | |||
| Situado na entidade xeográfica | Illas Ponziane | |||
| Localización | ||||
| División administrativa | Provincia de Latina, Italia | |||
| ||||
| Bañado por | Mar Tirreno | |||
| Características | ||||
| Dimensións | 1,1 ( ) × 2,7 ( ) km | |||
| Superficie | 1,36 km² | |||
Palmarola é unha rochosa illa do Mar Tirreno na costa oeste de Italia. É a terceira illa máis grande das Illas Ponziane logo de Ponza e Ventotene e está situada a uns 10 quilómetros ao oeste de Ponza. Tamén chamado "la Forcina" (forcada) debido á súa forma, en realidade, toma o seu nome da palma anana, a única palmeira nativa de Europa, que crece salvaxe na súa superficie. A illa era coñecida na antigüidade polo nome de Palmaria.
Datos
[editar | editar a fonte]A illa é principalmente unha reserva natural, grazas ao seu aspecto prístino e unha costa moi rochosa salpicada de grutas naturais, baías, cantís e rochas. Habitada só durante o verán, convértese nun lugar de retiro para os ponzesi que toman refuxio nas casas cova, vivendas típicas talladas na rocha de Palmarola, hai un puñado de portos onde os barcos poden atracar e varios restaurantes atenden os turistas durante a tempada de verán. As poucas praias que existen son pequenas.
O hábito de refuxiarse nas vivendas cova é moi antigo e ten as súas raíces na necesidade de escapar dos piratas, durante o século XVIII. Nun texto da Academia Pontaniana relata: "Giovanni Tagliamonte de Ponza, morreu aos cento tres anos, iba a miúdo de Ponza e Palmarola contoume moitas confrontacións cos piratas que lle sucederon, similares a outros Ponzesi ao redor desta illa. Tiña como casa unha antiga cova cortada no cantil preto do pequeno porto de Palmarola (agora cova Tagliamonte), pero por medo aos piratas pasou moitos das súas noites na montaña nunha cueva sen encender lume para evitar ser descuberto polo fume "
O Papa Silverio exiliouse e morreu en Palmarola, o santo patrón da cidade de Ponza celébrase o 20 de xuño. A rocha de San Silverio alberga na súa parte superior unha pequena capela que a tradición popular di que se construíu sobre os restos da residencia forzosa do Santo.
Un punto de interese é Cava Mazzella, unha cova natural.
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Palmarola  |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Fabrizio Volterra (2001). Il Mare, ed. Palmarola. Guida alle grotte sommerse. ISBN 978-88-85833-14-2.
- Saggio di amor paterno e Cristiano, di A. Eichholzer, socio onorario dell’ accademia Ercolanese e dell’ accademia Pontaniana , editore stabilimento tipografico di G. Nobile in Napoli, 1855.
