Palmitoilación

Na palmitoilación, engádese xeralmente un grupo palmitoíl (derivado do ácido palmítico, que se mostra na figura).

A palmitoilación é a unión covalente de moléculas de ácidos graxos, como o ácido palmítico, a unha proteína en residuos cisteína e menos frecuentemente serina e treonina, a cal é caracteristicamente unha proteína de membrana.[1] A función precisa da palmitoilación depende da proteína determinada que se considere. En xeral, a palmitoilación potencia a hidrofobicidade das proteínas e contribúe á súa asociación coa parte hidrófoba das membranas. A palmitoilación tamén parece xogar un papel significativo no tráfico subcelular de proteínas entre os compartimentos de membrana,[2] e tamén na modulación das interaccións proteína-proteína.[3] A diferenza da prenilación e a miristoilación, a palmitoilación xeralmente é reversible porque o enlace entre o ácido palmítico e a proteína é a miúdo un enlace tioéster. A reacción inversa está catalizada polas palmitoíl proteína tioesterases. Como a palmitoilación é un proceso postraducional dinámico, crese que a célula o emprega para alterar a localzación subcelular, as interaccións proteína-proteína, ou as capacidades de unión dunha proteína.

Un exemplo de proteína que sofre palmitoilación é a hemaglutinina, unha glicoproteína de membrana utilizada polo virus da gripe para unirse aos receptores da célula hóspede.[4] Nos últimos anos caracterizáronse os ciclos de palmitoilación que experimentan unha ampla variedade de encimas, como H-Ras, Gsα, o receptor β2-adrenérxico, e a óxido nítrico sintase endotelial (eNOS). Outro exemplo é a importante proteína de sinalización Wnt, que é modificada no caso da Wnt-3a murina por adición dun grupo palmitoleíl nun residuo de cisteína e por un grupo palmitoleoíl (derivado do ácido palmitoleico neste caso) a un residuo de serina, o cal controla o seu transporte na célula. Este último é un tipo de O-acilación e está mediada por unha O-aciltransferase unida a membranas e máis especificamente é unha palmitoleoilación.[5] Na transdución de sinais por medio da proteína G, a palmitoilación da subunidade α, a prenilación da subunidade γ, e a miristoilación están implicadas en manter unida a proteína G á superficie interna da membrana plasmática para que a proteína G poida interaccinar co seu receptor de membrana.[6]

A palmitoilación na plasticidade sináptica

[editar | editar a fonte]

Considérase que a unión de cadeas hidrófobas longas a proteínas específicas ten unha grande importancia nas vías de sinalización celular. Un bo exemplo da súa importancia é no agrupamento de proteínas na sinapse. Un mediador principal do agrupamento de proteínas na sinapse é a proteína de densidade postsináptica (95kD) PSD-95. Cando esta proteína é palmitoilada queda restrinxida á membrana. Esta restrición á membrana permite que se una na membrana postsináptica a canais iónicos e os agrupe. Ademais, na neurona presináptica, a palmitoilación do SNAP-25 permite que o complexo SNARE se disocie durante a fusión de vesículas. Isto significa que a palmitoilación ten un papel na regulación da liberación do neurotransmisor.[7]

A palmitoilación da proteína delta catenina parece estar coordinada por cambios dependentes da actividade nas moléculas de adhesión sinápticas, estruturas sinápticas, e localización de receptores que están implicados na formación da memoria.[8]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Linder, M.E., "Reversible modification of proteins with thioester-linked fatty acids," Protein Lipidation, F. Tamanoi and D.S. Sigman, eds., pp. 215-40 (San Diego, CA: Academic Press, 2000).
  2. ↑ Rocks O, Peyker A, Kahms M, Verveer PJ, Koerner C, Lumbierres M, Kuhlmann J, Waldmann H, Wittinghofer A, Bastiaens PI (2005). "An acylation cycle regulates localization and activity of palmitoylated Ras isoforms". Science 307 (5716): 1746–1752. PMID 15705808. doi:10.1126/science.1105654. 
  3. ↑ Basu, J., "Protein palmitoylation and dynamic modulation of protein function," Current Science, Vol. 87, No. 2, pp. 212-17 (25 xullo 2004), http://www.ias.ac.in/currsci/jul252004/contents.htm
  4. ↑ influenza viruses, the encyclopedia of virology, http://www.sciencedirect.com/science?_ob=ArticleURL&_udi=B7GG4-4CK7DHD-S&_rdoc=5&_hierId=42642&_refWorkId=141&_explode=42642&_alpha=I&_fmt=full&_orig=na&_docanchor=&_idxType=AR&view=c&_ct=10&_acct=C000011279&_version=1&_urlVersion=0&_userid=5399531&md5=607bbb1a7d18138457365550b9471eb5 Arquivado 12 de setembro de 2012 en Archive.is.
  5. ↑ Takada R, Satomi Y, Kurata T, Ueno N, Norioka S, Kondoh H, Takao T, Takada S. (2006). "Monounsaturated fatty acid modification of Wnt protein: its role in Wnt secretion". Dev Cell 11 (6): 791–801. PMID 17141155. doi:10.1016/j.devcel.2006.10.003. 
  6. ↑ Wall, MA; Coleman, DE; Lee, E; Iñiguez-Lluhi, JA; Posner, BA; Gilman, AG; Sprang, SR (Dec 15, 1995). "The structure of the G protein heterotrimer Gi alpha 1 beta 1 gamma 2.". Cell 83 (6): 1047–58. PMID 8521505. doi:10.1016/0092-8674(95)90220-1. 
  7. ↑ "Molecular Mechanisms of Synaptogenesis." Edited by Alexander Dityatev and Alaa El-Husseini. Springer: New York, NY. 2006. pg. 72-75
  8. ↑ Brigidi GS, Sun Y, Beccano-Kelly D, Pitman K, Jobasser M, Borgland S L, Milnerwood A J, Bamji S X (January 23, 2014). "Palmitoylation of [delta]-catenin by DHHC5 mediates activity-induced synapse plasticity". Nature Neuroscience. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]