Pere Bosch i Gimpera
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 22 de marzo de 1891 Barcelona, España |
| Morte | 9 de outubro de 1974 (83 anos) Cidade de México |
 Minister of Justice and Law (en)  | |
| 20 de xuño de 1937 – 1 de abril de 1939 ← Juan Comorera y Solé | |
 Rector of the University of Barcelona (en) | |
| 18 de xullo de 1933 – 22 de febreiro de 1939 ← Jaume Serra i Húnter (en) – Emilio Jimeno Gil → | |
| Catedrático de universidade | |
| | |
| Datos persoais | |
| Educación | Institución Libre de Enseñanza |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Arqueoloxía, historia e antropoloxía |
| Lugar de traballo | Barcelona |
| Ocupación | arqueólogo, historiador, profesor universitario, político, prehistoriador, antropólogo, historiador da arte, escritor |
| Empregador | Universidade de Barcelona Universidade de Heidelberg Universidade de París Universidade de Oxford Universidade Nacional Autónoma de México |
| Partido político | Acció Catalana |
| Membro de | |
| Alumnos | Julio Martínez Santa-Olalla |
| Obra | |
| Doutorando | Lluís Pericot i Garcia |
| Familia | |
| Fillos | Carlos Bosch García |
| Descrito pola fonte | Obálky knih,  |
  | |
Pere Bosch i Gimpera (Barcelona 1891 - México 1974) foi un arqueólogo e prehistoriador e unha das personalidades científicas de Cataluña (España) máis coñecidas internacionalmente. Asinaba, ás veces, como Pedro Bosch Gimpera.
Biografía
[editar | editar a fonte]Pere Bosch i Gimpera naceu en Barcelona o 22 de marzo de 1891. Comezou estudos de Dereito, mais pasou a realizalos de Filosofía e Letras. Trasladouse a Berlín entre 1911 e 1914, onde fixo estudos de Filoloxía Clásica e Prehistoria. En 1911 doutorouse en letras e en 1913 en Historia. As súas primeiras publicacións versaron sobre a civilización cretomicénica (1912) e sobre a orixe da traxedia grega (1913). Tamén traduciu a Homero. No ano 1915 foi nomeado director do servizo de escavacións do Institut d'Estudis Catalans e en 1916 gañou a cátedra de Historia Antiga na Universidade de Barcelona. En 1919 publicou Prehistoria catalana. Xa desde aquela época primeira mostrouse decididamente partidario do uso da lingua catalá nas publicacións científicas.
A partir de 1919 e até a súa morte mantería amizade e correspondencia privada co seu alumno e compañeiro Lluís Pericot i Garcia.
Coa obra Etnografía de la Península Ibérica (1932) desenvolveu teses innovadoras que lle deron sona. No ano 1933 é elixido reitor da Universidade de Barcelona. Implicado na política da Generalitat de Cataluña, republicana, ocupou o cargo de Conselleiro de Xustiza baixo a presidencia de Lluís Companys. Xunto con outros membros do goberno catalán foi encarcerado no buque "Uruguay", despois dos feitos do 6 de outubro de 1934, suceso que provocaría protestas internacionais.
Logo da guerra civil houbo de se exiliar en México. Posteriormente foi sometido a unha campaña de desprestixio na Universidade de Barcelona baixo dominio franquista. No país azteca sería profesor da Universidade Autónoma e máis da Escola Nacional de Arqueoloxía da Universidade de México. En 1945 publicou en México La formación de los pueblos de España.
No ano 1971 obtivo a nacionalidade mexicana.
Obra
[editar | editar a fonte]Bosch i Gimpera publicou varios libros e decenas de artigos. Entre os primeiros cabe sinalar:
- Prehistoria catalana (1919).
- La arqueología prerromana hispánica (1920), apéndice a Hispania de Adolf Schulten.
- Pyrenäenhalbinsel, in Ebert, M. (ed), Reallexicon der Vorgeschichte, X, 1927-28.
- Etnología de la Península Ibérica (1932).
- El poblamiento y la formación de los pueblos de España (1945).
- El Próximo Oriente en la Antigüedad (1964).
- El problema indeuropeo (1968).
- La Universitat i Catalunya (1969).
- Historia de Oriente (1971).
- Prehistoria de Europa: Las raíces prehistóricas de las culturas de Europa (1975).
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Breve biografía na web do Institut d'Estudis Catalans (en catalán).
