Peter Gethin

Peter Gethin

Biografía
Nacemento	21 de febreiro de 1940 Ewell, Reino Unido ^(en)
Morte	5 de decembro de 2011 (71 anos) Haslemere, Reino Unido ^(pt)
Causa da morte	cancro de cerebro
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino Unido
Actividade
Ocupación	piloto de Fórmula Un
Lingua	Lingua inglesa
Deporte	automobilismo

Peter Kenneth Gethin (nado en Ewell, Surrey, Reino Unido o 21 de febreiro de 1940 e finado o 5 de decembro de 2011^[1]) foi un piloto británico de Inglaterra.

Andaina

Descrición

Gethin participou no Campionato Mundial en 31 grandes premios de Fórmula 1, debutando o 21 de xuño de 1970. Gañou o Gran Premio de Italia de 1971 coa velocidade media máis rápida da historia da Fórmula Un (ata que o récord foi roto por Michael Schumacher na mesma carreira en 2003), pero este foi o seu único podio. Houbo só 0´01 segundos entre el e o segundo clasificado, Ronnie Peterson, tamén un récord). De feito, non liderou unha volta enteira, pasou do cuarto ao primeiro lugar na última volta. Tamén participou en numerosos carreiras de Fórmula 1 fóra de campionato.

En 1974 Gethin gañou as Tasman Series, a serie de Fórmula 5000 celebrada en Australia e Nova Zelandia. Gethin pilotou un Chevron B24 Chevrolet.

Piloto de McLaren

1970

Gethin debutou na F1 con McLaren no Gran Premio dos Países Baixos de 1970, en substitución do fundador do equipo, Bruce McLaren, que morrera no Circuíto de Goodwood a principios de mes. Uniuse a un equipo de tres coches, que tamén incluía a Andrea de Adamich e Dan Gurney. Clasificouse en Zandvoort, quedando 11º 2´110 segundos detrás do tempo do pole Jochen Rindt con Lotus. Tiña nove décimas de segundo por diante do seu máis ilustre compañeiro de equipo, Gurney. Involucrouse nunha boa pelexa a principios da carreira con Henri Pescarolo de Matra, pero pronto puido máis que o francés, pero aínda estaba 10º, tivo un accidente na volta 19.

Gethin perdeuse os grandes premios de Francia e Reino Unido, onde pilotou o coche o ex lendario campión do mundo de McLaren de 1967 Denny Hulme, regresou para o Gran Premio de Alemaña. Cualificou 17º, unha décima de segundo por detrás de Hulme. Foi unha carreira decepciónante, xa que Gethin retirouse logo de só 3 voltas cun fallo do acelerador.

O Gran Premio de Austria en Österreichring foi o seguinte, e foi outra sesión de cualificación decepciónante para Gethin, quedou 21º e derrotado polos seus compañeiros Hulme e de Adamich. Como outros pilotos foron retirándose da carreira, Gethin subiu constantemente ata o fin, foi a primeira vez que rematou un gran premio chegou a meta décimo.

Gethin volveu en Monza para o Gran Premio de Italia, cunha mellora do rendemento, xa que clasifcou 17º o máis cerca que estivera do tempo da pole, 2´050 segundos detrás do Ferrari de Jacky Ickx. Empezou ben na carreira e subiu rapidamente ata o 13º posto logo dos bos adiantamentos a seu compañeiro de equipo Adamich e ao March de Ronnie Peterson. Pero, tanto Gethin como Adamich pronto sufriron problemas técnicos, e caeron ao final da pista, onde se quedaría ata o final da carreira. Debido ao gran desgaste da carreira, de Adamich foi oitavo ao final e Gethin noveno, aínda que o inglés rematou con 8 voltas perdidas e polo tanto, non clasificou.

No Gran Premio do Canadá en Mont-Tremblant viu o rexurdemento de Gethin, que cualificou 11º a só 1´7 segundos por detrás do tempo da pole de Jackie Stewart. Xogou ben coa estratexia da carreira, e non tivo que facer ningún movemento na pista, salvo un contra Pescarolo. Estivo detrás de Hulme por un tempo, pero o neozelandés retirouse con problemas de rodas. Isto deixou a Gethin libre para lograr a sexta posición e os seus primeiros puntos en F1.

Coa esperanza de continuar en forma, chegaron a Watkins Glen para o GP dos Estados Unidos. Pero, o ritmo de Gethin no Canadá non se repetiu, clasificou 21º na grella, 3´05 segundos por detrás da pole de Ickx. Rematou 14º e último, 8 voltas por detrás do gañador Emerson Fittipaldi no Lotus.

A tempada concluíu có Gran Premio de México no Autódromo Hermanos Rodríguez de Cidade de México e Gethin estaba de novo en forma, fixo a mellor cualificación da tempada, décimo, máis de medio segundo por diante de Hulme. Con todo, os problemas de fiabilidade do McLaren apareceron unha vez máis, e abandonou cun fallo de motor na volta 28.

A tempada terminou con Gethin 23º no campionato do mundo, con só 1 punto gañado no Canadá.

1971

Gethin quedou con McLaren para a tempada 1971, nun equipo agora reducido a dous coches, con Gethin e Hulme un ano máis. A primeira sesión de cualificación en Kyalami foi mal para o inglés, que terminou a sesión 11º medio segundo por detrás do seu compañeiro de equipo e 1´8 segundos por detrás do poleman Jackie Stewart, pilotando para Tyrrell. Nunha carreira onde Hulme non obtivo a vitoria por problemas de suspensión a catro voltas para o final, Gethin retirouse a 7 voltas debido a unha fuga de combustible.

Peter Gethin en práctica da Gran Premio de Alemaña de 1971.

O Circuíto de Montjuïc foi o escenario do Gran Premio español, que era o seguinte no calendario. Gethin clasificou sétimo, a 0´9 segundos por detrás do Ferrari de Jacky Ickx na pole e a máis de tres décimas por diante de Hulme. El rapidamente caeu detrás de Hulme e o segundo Ferrari de Mario Andretti, e cando as cousas se enderezaron era décimo, detrás do Tyrrel de François Cevert e tamén do Lotus de Emerson Fittipaldi. Con todo, as retiradas de Andretti e Fittipaldi deixárono oitavo, que é onde terminou a carreira.

Na primeira aparición de Gethin en Mónaco, que foi o seguinte reto, non impresionou na clasificación, clasificou 14º, 1´6 segundos por detrás de Hulme e a case catro segundos do tempo da pole de Stewart. Caeu un lugar máis na primeira volta, gañou gradualmente lugares, debido ás retiradas dos demais e un bo adiantamento sobre John Surtees. Chegou a marchar 11º antes de bater cas barreiras na volta 23.

Morte

Gethin morreu á idade de 71 anos, en decembro de 2011 tras unha longa enfermidade.^[1]

Resultados Completos na Fórmula Un

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	Pos.	Puntos
1970	Bruce McLaren Motor Racing	McLaren M14A	Ford V8	RSA	ESP	MON	BEL	NED Ret	FRA	RU	ALE Ret	AUT 10	ITA NC	CAN 6	USA 14	MEX Ret			23º	1
1971	Bruce McLaren Motor Racing	McLaren M14A	Ford V8	RSA Ret	ESP 8	MON Ret													9º	9
		McLaren M19A	Ford V8				NED NC	FRA 9	RU Ret	ALE Ret
	Yardley Team BRM	BRM P160	BRM V12								AUT 10	ITA 1	CAN 14	USA 9
1972	Marlboro BRM	BRM P160B	BRM V12	ARX Ret	RSA NC		MON Ret	BEL Ret	FRA NTS	RU Ret	ALE								21º	1
		BRM P180	BRM V12			ESP Ret
		BRM P160C	BRM V12									AUT 13	ITA 6	CAN Ret	USA Ret
1973	Marlboro BRM	BRM P160E	BRM V12	ARX	BRA	RSA	ESP	BEL	MON	SWE	FRA	RU	NED	ALE	AUT	ITA	CAN Ret	USA	NC	0
1974	Embassy Racing with Graham Hill	Lola T370	Ford V8	ARX	BRA	RSA	ESP	BEL	MON	SWE	NED	FRA	RU Ret	ALE	AUT	ITA	CAN	USA	NC	0

Carreiras no de campionato

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8
1969	Church Farm Racing Team	McLaren M14A	Chevrolet V8	ROC	INT	MAD 2	OUL
1970	Team Surtees Bruce McLaren Motor Racing	McLaren M7A McLaren M10B	Ford Cosworth DFV 3.0 V8 Chevrolet V8	ROC 6	INT 16	OUL
1971	Bruce McLaren Motor Racing Yardley Team BRM BRM	McLaren M14A BRM P160	Ford Cosworth DFV 3.0 V8 BRM V12	ARX	ROC Ret	QUE 8	SPR 2	INT 2	RIN Ret	OUL Ret	VIC 1
1972	BRM	BRM P160 BRM P160B	BRM V12	ROC 4	BRA Ret	INT 6	OUL Ret	REP Ret	VIC 5
1973	Chevron Racing Cars	Chevron B24	Chevrolet V8	ROC 1	INT
1974	Chevron Racing Cars	Chevron B28	Chevrolet V8	PRE	ROC 10	INT 7

Véxase tamén

Notas

1. "Peter Gethin, winner of the 1971 Italian Grand Prix, dies aged 71". autosport.com (Haymarket Publications). 2011-12-05. Consultado o 2011-12-05. 

Ligazóns externas

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Peter Gethin