Pinochetismo

O pinochetismo é unha ideoloxía de extrema dereita, con pretensións cientifistas,[1] baseada nos principios políticos do anticomunismo, autoritarismo, militarismo, conservadurismo, patriotismo, neoliberalismo e capitalismo.[2] [3] Esa ideoloxía está inspirada en Augusto Pinochet, que mantivo unha ditadura militar en Chile entre 1973 e 1990. Os que apoiaron ou apoian actualmente esta ditadura chámanse "pinochetistas".[4]

Historia

[editar | editar a fonte]
Augusto Pinochet durante a ditadura militar .
Documentos do Riggs Bank que proban o branqueo de capitais por parte do ditador.

Alén de Chile, a ideoloxía tivo simpatizantes en sitios como o Brasil. Co ascenso da extrema dereita no país, que culminou coa elección de Jair Bolsonaro en 2017, os simpatizantes de Pinochet no país mesmo propuxeron homenaxes ao ditador chileno, e enxalzan a acción económica dos chamados Chicago Boys, que terían conducido a Chile ao éxito financeiro.[5]

O experto de Harvard Roberto Simon sinala que estes partidarios pinochetistas omiten ou descoñecen aspectos cruciais da ditadura de Pinochet, moitos dos cales se enfrontan directamente ás bandeiras que din defender, como: [5]

  1. Corrupción: Pinochet foi un dos ditadores máis corruptos, o que levou a unha investigación que contribuíu á quebra do Riggs Bank dos Estados Unidos, que fora utilizado para ocultar as súas desviacións, así como á detención de Augusto Pinochet;
  2. Narcotráfico: durante o réxime do xeneral, a DINA (servizo secreto chileno) converteuse nun cartel do narcotráfico, chegando mesmo a desenvolver unha coca-cola negra, que sería capaz de eludir a detección dos cans rastreadores;
  3. Fracaso económico: as receitas dos Chicago Boys quebraron a Chile; o éxito económico só chegou coa volta do país á democracia;
  4. Persecución relixiosa e valores familiares: o réxime de Pinochet perseguiu aos líderes relixiosos, utilizou a violación como práctica de Estado e mesmo os nenos desapareceron durante as persecucións.

Simón aínda lembra que a figura do ditador foi considerada "non agradecida" mesmo pola ditadura brasileira: Ernesto Geisel vetara a presenza de Pinochet durante a súa toma de posesión, negouse a visitar Chile e boicoteou as ambicións do ditador na Operación Cóndor, a pesar da estreita colaboración entre axentes de ambos os réximes golpistas; Estados Unidos, que tería contribuído á instalación das ditaduras latinoamericanas, tamén actuaron directamente no seu fin en 1990, sobre todo despois do atentado terrorista do réxime chileno perpetrado en Washington DC que matou a Orlando Letelier.[5]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ David Felix, “On Financial Blowups and Authoritarian Regimes in Latin America,” in Jonathan Hartlyn and Samuel A. Morley, Eds., Latin American Political Economy: Financial Crisis and Political Change  (Westview Press, 1986), pp. 120
  2. ↑ "¿Se arrepiente Chile del pinochetismo neoliberal?". Arquivado dende o orixinal o 16 de abril de 2023. Consultado o 2020-10-17. 
  3. ↑ de, Ortiz (2016-08). "La derecha pinochetista en el post pinochetismo : auge y crisis del 'Lavinismo', 2000-2004" (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 19 de outubro de 2021. Consultado o 2021-08-14. 
  4. ↑ Montes, Rocío (2014-03-07). "“O pinochetismo continua em toda parte”" (en portugués). Consultado o 2020-10-17. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Roberto Simon (22/11/2019). "Ironias do pinochetismo brasileiro". Arquivado dende o orixinal o 20/11/2020. Consultado o 20/11/2020. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]


Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre política é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.