Pota Todarodes sagittatus | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Estado de conservación | |||||||||||||||||||
Pouco preocupante[1] | |||||||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Nome binomial | |||||||||||||||||||
Todarodes sagittatus (Lamarck, 1798) | |||||||||||||||||||
Sinonimia | |||||||||||||||||||
|
A pota, choupa ou lura pota,[2] é un molusco cefalópodo mariño da orde dos téutidos, suborde dos egopsinos. É a especie tipo da familia, da subfamilia e do xénero.[3]
O nome procede da palabra catalá pota, que quere dicir pouta.[4]
A especie foi descrita en 1798 polo naturalista francés Jean-Baptiste Lamarck baixo o nome de Loligo sagittata.[3]
O seu nome vulgar en galego é, como quedou dito, pota ou lura pota.[2]
Ademais de polo nome actualmente válido, a especie coñeceuse tamén polos sinónimos:[3]
Como os demais cefalópodos, as potas teñen cabeza diferenciada, simetría bilateral, manto, oito brazos con función alimenticia e dous tentáculos máis longos con función reprodutiva.
Perderon a cuncha dos seus devanceiros na súa evolución, conservando só unha pluma no interior do manto que serve para lles dar rixidez e apoio aos músculos.
Malia teren dúas aletas, estas xeralmente non son o seu medio de propulsión, senón que a conseguen exectando auga a presión a través dun sifón.
Son grandes nadadoras, e poden 'voar' en distancias curtas fora da auga.[5]
A pel está cuberta de cromatóforos, o que lles permite camuflar a súa cor cos seus arredores.
A pesca das potas é por pesca de arrastre en altura, e usando poteiras cando se fai en pesca de baixura. É unha especie con valor comercial polo seu uso gastronómico, similar ao das luras pero de menor calidade. Son obxecto de gran comercialización e consumo en forma de aneis conxelados, para o seu cociñado á romana.
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Pota |