Factor do complemento properdina
| |
Identificadores | |
Símbolo | CFP |
Símbolos alt. | PFC |
Entrez | 5199 |
HUGO | 8864 |
OMIM | |
RefSeq | NM_002621 |
UniProt | P27918 |
Outros datos | |
Locus | Cr. X p11.4 |
A properdina ou Factor P é o único regulador positivo da activación do sistema do complemento sanguíneo, que estabiliza a vía alternativa da convertase para a activación. É unha proteína que se encontra no plasma sanguíneo dos animais máis complexos.
A properdina é unha proteína do grupo das gamma-globulinas composta por moitas subunidades proteicas idénticas cun sitio de unión ao ligando separado. A properdina nativa aparece formando dímeros dispostos cabeza con cola, trímeros e tetrámeros na proporción fixa 22:52:28.[1]
Coñécese que participa nalgunhas respostas inmunes específicas. Xoga unha papel na inflamación dos tecidos e na fagocitose dos patóxenos feita polos fagocitos. Ademais, axuda a neutralizar a algúns virus.
No sistema do complemento a properdina promove a asociación de C3b co Factor B e proporciona un punto focal para a ensamblaxe de C3bBb na superficie. Únese a vía alternativa da convertase de C3 preformada.[2] A properdina tamén inhibe a clivaxe mediada polo Factor H de C3b polo Factor I.
A vía alternativa de activación do complemento non é dependente de anticorpos. Esta rama do sistema de complemento é activada polos inmunocomplexos IgA e endotoxinas bacterianas, polisacáridos, e paredes celulares bacterianas, e orixina a produción de anafilatoxinas, opsoninas, factores quimiotácticos, e o complexo de ataque á membrana, todos os cales axudan a loitar contra os patóxenos.
A properdina descubriuna en 1954 o Dr. Louis Pillemer do Instituto de Patoloxía (agora o Departmento de Patoloxía da Case Western Reserve University).[3]
A deficiencia de properdina é unha rara doenza igada ao cromosoma X na cal a properdina é deficiente. As persoas afectadas son susceptibles a unha enfermidade miningocócica fulminante.[4]