Ranger 5 | |
---|---|
Unha sonda Ranger do Bloque II. | |
Tipo | Tecnolóxico/científico |
Organización | NASA |
Contratistas principais | JPL |
Destino actual | En órbita heliocéntrica.[1] |
Data de lanzamento | 18 de outubro de 1962, 16:59 GMT[1][2][3][4] |
Foguete portador | Atlas-Agena B[2][5] |
Sitio de lanzamento | Centro Espacial de Cabo Cañaveral, rampla LC-12[2][6] |
Obxectivo da misión | Fotografía e impacto na superficie lunar.[2][6] |
NSSDC ID | 1962-055A |
Masa | 342,5 kg[2] |
Dimensións | Cono cunha base hexagonal de 1,5 m de diámetro e unha altura de 3,1 m.[5] |
Potencia | 135 vatios[2] |
Baterías | Baterías de prata e cinc. |
Ranger 5 foi a terceira e última sonda do Bloque II do programa Ranger da NASA pensado para enviar sondas non tripuladas á Lúa e fotografar a súa superficie antes de impactar nela. Foi lanzada mediante un Atlas-Agena B o 18 de outubro de 1962 desde a plataforma LC-12 do Centro Espacial de Cabo Cañaveral.[2][5][6]
Ranger 5 foi enviada a impactar contra a superficie lunar e comezar a fotografala dez minutos antes do choque. A bordo levaba unha cápsula que debería ter soportado o impacto e depositado un sismómetro na superficie. A súa misión tamén incluía medir a radiación gamma no espazo interplanetario, estudar a reflectividade do radar na superficie lunar e seguir facendo probas técnicas para desenvolver mellores sondas interplanetarias.[2][3][5][6]
A sonda foi a terceira e última cun deseño do denominado Bloque II, unha mellora das Ranger previas do Bloque I. Estaba formada por unha base hexagonal de 1,5 m de diámetro sobre a cal se atopaba unha estrutura cónica de aluminio de 3,1 m de alto coroada por unha esfera de 65 cm de diámetro formada no seu exterior por madeira de balsa e contendo no seu interior un sismómetro que debería quedar pousado na superficie lunar tras o impacto da nave. Ranger 5 levaba tamén un motor para corrección de rumbo e outro para retrofreado. A enerxía eléctrica era proporcionada por dous paneis solares que lle daban á nave unha envergadura de 5,2 m; a enerxía almacenábase nunha batería de prata-cinc de 11,5 kg de peso e 1000 vatios-hora. Acaroada á base atopábase unha antena parabólica de alta ganancia, mentres que o resto de instrumentos repartíanse entre a base e o cono. A bordo atopábase tamén unha antena omnidireccional de media ganancia. As comunicacións corrían a cargo de dous transmisores funcionando a 960 MHz, un cunha potencia de 3 W e outro de 50 mW. O control de actitude era proporcionado por un controlador de estado sólido, por sensores solares e terrestres e por varios por chorros de control. O control térmico era pasivo, mediante recubrimentos dourados, pintura branca e superficies de aluminio puído.[2][5][6]
Ranger 5 levaba a bordo varios insrumentos:[2][5][6]
Ranger 5 foi inxectada nunha traxectoria de impacto contra a Lúa sen problemas, pero debido a un erro que nunca se chegou a identificar, a nave deixou de recibir enerxía. Tras 8 horas e 44 minutos en voo as baterías agotáronse e perdeuse o contacto coa nave. Ranger 5 pasou a 725 km da superficie lunar antes de entrar en órbita arredor do Sol.[2][5][6]
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Ranger 5 |