Receptor da transferrina 1, dímero, humano | |
Identificadores | |
Símbolo | TFRC |
Símbolos alt. | CD71, TFR1 |
Entrez | 7037 |
HUGO | 11763 |
OMIM | |
RefSeq | NM_003234 |
UniProt | P02786 |
Outros datos | |
Locus | Cr. 3 q29 |
Identificadores | |
Símbolo | TFR2 |
Símbolos alt. | HFE3, TFRC2 |
Entrez | 7036 |
HUGO | 11762 |
OMIM | |
RefSeq | NM_003227 |
UniProt | Q9UP52 |
Outros datos | |
Locus | Cr. 7 q22 |
O receptor da transferrina (TfR) é unha proteína transportadora da superficie celular, que transporta transferrina. É necesario para a importación de ferro ao interior da célula e está regulado en resposta á concentración intracelular de ferro. Cando a transferrina do plasma sanguíneo, que transporta ferro, se une a este receptor, o complexo transferrina-ferro é introducido na célula por medio de endocitose mediada por receptor, o que permite á célula obter ferro.[1]
Hai dous tipos de receptores da transferrina, chamados TFR1 (ou TFRC ou CD71) e TFR2.
As concentracións baixas de ferro promoven un incremento dos niveis do receptor de transferrina, para que se incremente así a captación de ferro e se manteña a homeostase do ferro.
A produción de TfR na célula está regulada de acordo cos niveis de ferro por medio das proteínas de unión ao elemento de resposta ao ferro (IRE-BP), tamén chamadas Proteínas Reguladoras do Ferro (IRP). Estas proteínas únense á estrutura en forquita chamada IRE, que se encontra na rexión 3' UTR do ARNm do receptor da transferrina. Unha vez que estas proteínas se unen ao receptor, inhíbese a degradación do ARNm do receptor, polo que se produce máis receptor. Cando hai moito ferro, estas proteínas non están unidas ao ARNm, que se degrada e non se produce receptor.