Renilla reniformis

Renilla reniformis
Renilla reniformis
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Cnidaria Clase: Anthozoa Subclase: Octocorallia Orde: Pennatulacea Familia: Renillidae Xénero: Renilla Especie: R. reniformis
Nome binomial
Renilla reniformis (Pallas, 1766)
Sinonimia
Véxase o texto

Renilla reniformis é unha especie de cnidario da clase dos antozoos, subclase dos octocoraliarios e orde dos pennatuláceos, que é o tipo da familia dos renílidos,^[1] e do seu único xénero, Renilla.^[2]

Encóntrase nas augas continentais do Novo Mundo.

Taxonomía

Descrición

A especie foi descrita en 1766 polo médico, zoólogo e botánico alemán Peter Simon Pallas, baixo o nome de Pennatula reniformis, na páxina 374 da súa obra Elenchus zoophytorum sistens generum adumbrationes generaliores et specierum cognitarum succintas descriptiones, cum selectis auctorum synonymis.^[1]

Sinónimos

Ademais de polo nome válido na actualidade (2020), e especie coñeceuse tamén polos sinónimos:^[1]

• Alcyonium agaricum Gmelin, 1791
• Pennatula reniformis Pallas, 1766 (basónimo)
• Renilla americana Lamarck, 1816
• Renilla reniformis f. americana (Lamarck, 1816)

Características

Renilla reniformis é un octocoraliario colonial, que produce estruturas en forma de cogomelo, cun sombreiro en forma de corazón, que varía na súa cor de rosa a púrpura, no que se agrupan pólipos de diferentes formas e funcións. Un só pólipo xigante, de até 5 cm de longo, forma o pedúnculo ou raque de ancoraxe ao substrato. A superficie superior do sombreiro está inzada de pequenos pólipos con tentáculos, que teñen a función de capturar as partículas orgánicas suspendidas na auga, xunto aos cales hai outros pólipos sen tentáculos, cuxa función é exclusivamente a de bombear auga cara a dentro do sombreiro; unha terceira clase de pólipos sen tentáculos forma unha auténtica válvula de saída de auga, para o baleirado rápido da colonia, co fin de reducir o seu tamaño en caso de emerxencia durante a baixamar.^[3][4]

Distribución e hábitat

A especie está moi estendida nas augas continentais da beira occidental do océano Atlántico, desde Carolina do Norte até o Caribe, chegando polo sur até o Brasil.^[3]

A miúdo atópase varado ou completamente cuberto de area na zona intermareal; pódese encontrar até os 72 m de profundidade, sempre en substratos areosos.

Bioloxía

Nutrición

Renilla reniformis é un organismo filtrante. Produce unha substancia mucosa adhesiva para atrapar as partículas orgánicas presentes na auga.^[4]

Bioluminescencia

Esta especie é coñecida pola súa capacidade, cando é perturbada, de emitir bioluminescencia; isto débese á acción de polo nos dous compostos químicos: un substrato orgánico, a proteína fluorescente verde e un enzima catalizador, unha luciferase chamada renilla-luciferina 2-monooxixenase. A proteína, en presenza de ATP, calcio e luciferase, cede electróns, que liberan enerxía en forma de luz.^[5][6][7]

Depredadores

Un dos seus principais depredadores é o molusco gasterópodo opistobranquio da suborde dos nudibranquios Armina tigrina.^[8]

Notas

1. Renilla reniformis (Pallas, 1766) no WoRMS. Consultada o 8 de setembro de 2020.
2. Renilla Lamarck, 1816 no WoRMS. Consultada o 8 de setembro de 2020.
3. DeVictor B. & Morton S. L. (2007). "Renella reniformis". Guide to the Shallow Water Octocorals of the South Atlantic. 
4. "Renilla reniformis - "Sea Pansy"". On the beach, sea life of Northeast Florida. Consultado o 8 de setembro de 2020. 
5. Shimomura, O. & Johnson, F. H. (1975). "Chemical nature of bioluminescence systems in coelenterates". Proc. Natl. Acad. Sci. USA 72: 1546–1549. 
6. Charbonneau, H. & Cormier, M. J. (1979). "Ca²⁺-induced bioluminescence in Renilla reniformis. Purification and characterization of a calcium-triggered luciferin-binding protein". J. Biol. Chem. 254: 769–780. 
7. Lorenz, W. W., McCann, R. O., Longiaru, M. & Cormier, M. J. (1991). "Isolation and expression of a cDNA encoding Renilla reniformis luciferase". Proc. Natl. Acad. Sci. USA 88: 4438–4442. 
8. Armina tigrina normalmente aliméntase de plumas de mar. En Seas Lug Forum.

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Renilla reniformis

Wikispecies posúe unha páxina sobre:  Renilla reniformis

Bibliografía

• Barnes, Robert D. (1968): Invertebrate Zoology. Filadelfia, Pensilvania, USA: Saunders. ISBN 978-0-7216-1561-5.
• Cordeiro, R.; McFadden, C.; van Ofwegen, L.; Williams, G. (2020): World List of Octocorallia. Renillidae.
• Daly, M.; M. R. Brugler; P. Cartwright; A. G. Collins; M. N. Dawson; D. G. Fautin; S. C. France; C. S. McFadden; D. M. Opresko; E. Rodríquez; S. L. Romano & J. L. Stake (2007): "The phylum Cnidaria: A review of phylogenetic patterns and diversity 300 years after Linnaeus". Zootaxa 1668: 127-182.
• Steven H. D.; Haddock, Mark A. Moline & James F. Case (2009): "Bioluminescence in the Sea", en Annual Review of Marine Science 2: 443-493.

Outros artigos

• Pennatuláceos
• Renílidos
• Proteína fluorescente verde
• Luciferina de Renilla

Ligazóns externas

• John E. Wampler (1997): Renilla Green Fluorescent Protein: Discovered and Identified by Function Department of Biochemistry and Molecular Biology, University of Georgia.