Samuel Bronston
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 26 de marzo de 1908  Chișinău (Imperio Ruso) |
| Morte | 12 de xaneiro de 1994 (85 anos) Sacramento (Estados Unidos de América) |
| Causa da morte | pneumonía |
| Lugar de sepultura | Las Rozas de Madrid |
| Educación | Universidade de París |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Estados Unidos de América |
| Ocupación | produtor de cinema, produtor |
| Período de actividade | 1939 - |
| Familia | |
| Fillos | William Bronston |
| Parentes | Lev Trotski, tío |
   | |
Samuel Bronshtein, nado en Chisinau (actual Moldova) o 26 de marzo de 1908 e finado en Sacramento (California) o 12 de xaneiro de 1994 foi un produtor estadounidense coñecido como Samuel Bronston.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Naceu en Chisinau, no Imperio Ruso, sendo sobriño do revolucionario Lev Trotski. Estudou na Sorbona e traballou para a unidade da Metro-Goldwyn-Mayer con sede en París. Na década de 1940 estableceuse como produtor independente. O primeiro filme da Samuel Bronston Productions foi Jack London, seguido por unha serie de filmes épicos, como King of Kings e El Cid.
Foi pioneiro en realizar as súas enormes producións no estranxeiro (concretamente en España) para reducir custos, creando uns xigantescos estudios en Las Rozas, Madrid. Alí traballou cun equipo creativo formado polo director Anthony Mann e o músico Miklós Rózsa, entre outros. O custo de construción dos seus estudios, xunto co fracaso de A caída do Imperio Romano levaron a Bronston a ter dificultades económicas, e en 1964 parou o negocio e caeu en bancarrota.
Anos despois descubriuse que tivera contas activas en Xenebra tras negalo con anterioridade. Por este motivo foi convicto por perxurio polos fiscais federais. Foi condenado polo tribunal de apelación, pero o Tribunal Supremo revogou a condena o 10 de xaneiro de 1973, indicando que as respostas literalmente verdadeiras mais tecnicamente enganosas non eran perseguibles como perxurio. O caso sentou xurisprudencia e mesmo chegou a ser invocado polos avogados do presidente Bill Clinton durante o “impeachment”.
A bancarrota e a persecución criminal afundiu a súa carreira, producindo tan só tres filmes desde 1964. Un proxecto épico sobre Isabel a Católica nunca se chegou a rodar. Finou en 1994 e foi enterrado en Las Rozas.
Filmografía
[editar | editar a fonte]Samuel Bronston produciu trece filmes entre 1942 e 1984:
- Fort Saganne – 1984
- Dr. Coppelius – 1966
- Savage Pampas – 1966
- Circus World – 1964
- A caída do Imperio Romano – 1964
- 55 días en Pequín – 1963
- El Cid – 1961
- King of Kings – 1961
- John Paul Jones – 1959
- A Walk in the Sun – 1945
- Jack London – 1943
- City Without Men – 1943
- The Adventures of Martin Eden – 1942
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- ”Bronston Film Productions Files Bankruptcy Petition", New York Times, 6 de xuño de 1944, p. 15.
- "Business Records", New York Times, 6 de agosto de 1965, p. 32.
- Lyons, Richard D. "Samuel Bronston, Film Producer, 85", New York Times, 15 de xaneiro de 1994, p. 28
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- The Hollywood Art, 2 de marzo de 2008: Samuel Bronston’s Vanishing Empires Arquivado 25 de decembro de 2016 en Wayback Machine.
