(it) Sassi di Matera | ||||
Tipo | xacemento arqueolóxico | |||
---|---|---|---|---|
Parte de | The Sassi and the Park of the Rupestrian Churches of Matera (en) | |||
Localización | ||||
División administrativa | Matera, Italia | |||
| ||||
Características | ||||
Superficie | 1.016 ha | |||
Páxina web | sassidimatera.it | |||
Os Sassi di Matera (en galego, Pedras de Matera) son dous distritos (Sasso Caveoso e Sasso Barisano) que conforman o centro histórico da cidade italiana de Matera, Basilicata, coñecida polas súas antigas covas vivendas habitadas dende o período Paleolítico.
Os "Sassi" foron descritos por Fodor como "unha das paisaxes máis singulares de Europa".[1] Xunto co parque das Igrexas rupestres, nomeouse Patrimonio da Humanidade pola UNESCO en 1993.
Os Sassi proceden dun asentamento prehistórico trogloditas e sospéitase que están entre os primeiros asentamentos humanos de Italia. Hai evidencias de que a xente vivía aquí xa no ano 7000 a.C.[2]
Os Sassi son casas escavadas na propia rocha calcarenítica, que é característica de Basilicata e Apulia, chamada localmente "tufo" aínda que non é toba ou toba volcánica. As rúas nalgunhas partes dos Sassi adoitan pasar por encima doutras casas. A antiga cidade creceu nunha ladeira do barranco creado polo río Gravina. O barranco é coñecido localmente como "la Gravina".
O termo sasso deriva do latín saxum, que significa un outeiro, rocha ou gran pedra.[3]
Sassi de Matera é un asentamento urbano que resulta das diferentes formas de civilización e asentamentos humanos que se produciron ao longo do tempo. Os pobos prehistóricos atrincheiraronse alí no Neolítico, sendo o fogar dunha civilización rupestre occidental no século IX-XI cos seus foxos, condutos, tanques. A partir dos séculos XI-XIII construíronse as súas fortificacións, as posteriores expansións do Renacemento (XV-XVI) e do Barroco (s. XVII) proporcionaron un novo aloxamento urbano. Finalmente, a degradación da hixiene social no século XIX e na primeira metade do XX provocou un desprazamento previsto pola lexislación nacional nos anos 50.
Na década de 1950, o goberno de Italia trasladou á forza a maior parte da poboación dos Sassi a zonas da cidade moderna en desenvolvemento. Acosado pola pobreza extrema e inzada de malaria, as condicións de vida insalubres considerábanse inhumanas e unha afronta á moderna e nova República Italiana de Alcide De Gasperi.[4] Non obstante, a xente seguía vivindo nos Sassi, e segundo a guía Fodor en inglés:
Matera é o único lugar do mundo onde a xente pode presumir de seguir vivindo nas mesmas casas dos seus antepasados de hai 9.000 anos.
Ata finais dos anos 80 esta era considerada unha zona de pobreza, xa que moitas destas vivendas eran, e nalgúns casos aínda son, inhabitables. A actual administración local, con todo, orientouse máis cara ao turismo e promoveu a rexeneración dos Sassi coa axuda da Unión Europea, o goberno e a UNESCO. Hoxe hai moitos negocios, pubs e hoteis prósperos alí, como se describe nun artigo de abril de 2015 en The New Yorker.[5]
Os "Sassi" creceron na área da meseta de Murgia,[6] estendida entre Apulia e Basilicata. Xunto coa "Civita" e o "Piano", os dous Sassi forman a Cidade Vella de Matera.[7]
Os Sassi lembran visualmente os lugares antigos de Xerusalén e arredores, e por este motivo usáronse en moitas películas de temática cristiá, incluíndo O Evanxeo). Segundo San Mateo (Pier Paolo Pasolini, 1964), A paixón de Cristo (Mel Gibson, 2004), The Nativity Story (Catherine Hardwicke, 2006) e Ben-Hur (Timur Bekmambetov, 2016).[8]
Tamén apareceron na película de Patty Jenkins Wonder Woman (2017), servindo como localización para a cidade das Amazonas Themyscira.
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Sassi di Matera |