Sheyla Gutiérrez Ruiz, nada en Varea, Logroño o 1 de xaneiro de 1994, é unha ciclista profesional española.
Como ciclista xuvenil foi sexta no Campionato Mundial en Ruta 2011[1][2] e sétima no de 2012 da súa categoría.[3] Ademais, nesa categoría, foi campioa de España en 2012.
Debutou como profesional en 2013, no equipo vasco de categoría UCI Lointek.[4] Na súa primeira carreira profesional, a Volta a Costa Rica disputada en febreiro, logrou acabar en 15ª posición a 17 min 55 s da gañadora tras sufrir un desfalecemento na 4ª etapa[5] onde perdeu máis de 13 minutos;[6] ademais apareceu entre os primeiros postos das clasificacións secundarias desa carreira.[7]
En xuño de 2013 gañou o Campionato de España en Ruta sub-23 (ó ser sexta no Campionato en Ruta con só 19 anos), aínda que esta vitoria non se considera oficial ó non existir categoría sub-23 a efectos UCI nos campionatos nacionais.[8][9][10] Ademais, un mes despois, foi a gañadora da Copa de España, en categoría sub-23, trala carreira disputada en Villamediana de Iregua, proclamándose ademais subcampioa xeral de 2013.[11][12]
En 2014, comezou a destacar algo máis tarde esta vez a finais de maio cun 7º posto no Gran Premio de Plumelec-Morbihan Feminino. Pouco despois fíxose co terceiro lugar no Campionato de España en Ruta. Porén, non subiu ó podio de devandito campionato debido a que só se lle outorgou a medalla de ouro en categoría sub-23. Aínda que a medalla de bronce a recollese Leire Olaberria que quedou 4ª, a efectos UCI (que oficializa as clasificacións) Sheyla quedou 3ª a pesar de que non recollese dita medalla de bronce.[13][14][15] Pouco despois comezou a preparar a pista onde logrou a medalla de prata no Campionato de España Persecución.[16] Todo iso fixo que lograse debutar no seu primeiro Mundial na proba en ruta, en 2014, con só 20 anos aínda que apenas disputou unha volta xa que tivo que abandonar debido a un ataque de asma.[17][18]
A finais do 2014 e comezos do 2015, debido á súa boa actuación nos Campionatos de España de Pista, acudiu ás concentracións da Selección Española de devandita modalidade conseguindo finalmente praza para os o Campionato Mundial do 2015 na especialidade de Scrath.
Do mesmo xeito que no 2013 de novo acumulou bos postos en carreiras internacionais, todas elas en probas dun día, en marzo foi 6ª na Omloop van het Hageland (Tielt-Winge) e 7ª no Gran Premio Cholet-Pays de Loire (en marzo) e 6ª na Classique Morbihan e gañadora do Gran Premio de Plumelec-Morbihan (en maio). Esa vitoria foi un feito destacado a nivel nacional xa que foi a primeira vitoria internacional de categoría UCI que conseguía unha ciclista española trala obtida por Eneritz Iturriaga nunha etapa do Trophée d'Or Féminin 2008 e a primeira en toda a historia que gaña unha carreira internacional profesional dun día.[19][20][21]
Todo iso fixo que fose seleccionada para os Xogos Europeos aínda que con discretos resultados.[22] Días despois púidose desquitar conseguindo a 2º praza no Campionato de España Contra o reloxo, unha especialidade na que non destacara até a data, e na que até ela mesma se sorprendeu do seu resultado.[23] Pouco despois, coa Selección de España, logrou o 10º posto na Tour de Feminin-O cenu Ceskeho Svycarska[24] outro posto destacado para ela xa que até a data non obtivera ningún top-ten en carreiras por etapas, o máis cerca o 15º da Volta a Costa Rica do seu debut.[25]
O día seguinte de acabar a carreira por etapas checa, e sen preparación previa específica, viaxou a Atenas para disputar o Campionato Europeo de Pista sub-23 onde logrou o 5º posto na Persecución por Equipos, 6º na Persecución Individual e 4º no Scratch.[26][27][28][29][30]
A súa progresión non pasou desapercibida para os mellores equipos do mundo e de face ó novo circuíto mundial creado en 2016, a UCI WorldTour Feminino, foi fichada polo equipo estadounidense do Cylance-Inspire (definitivamente chamado Cylance Prol Cycling) onde vai coincidir co director deportivo Manel Lacambra e corredoras prestixiosas como Shelley Olds, entre outras.[31]
En 2017, Sheyla gañou a clásica belga Le Samyn des Dames por diante da holandesa Amy Pieters e a australiana Tiffany Cromwell e ademais foi top-10 en gran parte das clásicas de principo de tempada.[32]