Biografía | |
---|---|
Nacemento | 2 de outubro de 1919 Nova York, Estados Unidos de América |
Morte | 23 de setembro de 1997 (77 anos) Boston, Estados Unidos de América |
Causa da morte | ictus |
Educación | Stephens College (en) New Lincoln School (en) |
Actividade | |
Ocupación | directora de cinema, guionista, videoartista, montador, produtora, realizadora |
Período de actividade | 1960 - 1985 |
Movemento | Arte feminista (pt) |
Representante | Electronic Arts Intermix (en) |
Participou en | |
1961 | 1961 Cannes Film Festival (en) |
Premios | |
| |
Descrito pola fonte | UbuWeb Women film directors : an international bio-critical dictionary (en) The St. James women filmmakers encyclopedia (en) |
|
Shirley Brimberg, nada en Nova York o 2 de outubro de 1919 e finada en Boston o 23 de setembro de 1997 foi unha cineasta estadounidense, coñecida como Shirley Clarke.
Nada en Nova York, Shirley Brimberg era filla dun pai inmigrante polaco que fixo fortuna na industria manufactureira. A súa nai era filla dun multimillonario fabricante e inventor xudeu. A súa irmá máis vella das tres fillas era a escritora Elaine Dundy.[1] O seu interese pola danza comezou a unha idade temperá, mais atopouse coa desaprobación do seu pai, abusón e violento.[2]
Clarke asistiu ao Stephens College, á Johns Hopkins University, ao Bennington College e á Universidade de Carolina do Norte. Como resultado das clases de danza en cada unha destas escolas, adestrouse coa técnica de Martha Graham, a técnica de Humphrey-Weidman e o método de danza moderna de Hanya Holm. Casou con Bert Clarke para fuxir do control do seu pai e así poder estudar danza cos mestres da cidade de Nova York. A súa filla Wendy naceu en 1944.[3] O seu matrimonio con Bert terminou en divorcio en 1963.[4] Comezou a súa carreira como bailarina no movemento de danza moderna vangardista de Nova York. Foi unha ávida participante en clases de danza e actuacións na Young Women's Hebrew Association.
No seu primeiro filme, Dance in the Sun (1953), adaptou unha coreografía de Daniel Nagrin. A New York Dance Film Society seleccionouna como o mellor filme de danza do ano.[5] Nel, Clarke fixo uso de planos rítmicos, rodando un baile no escenario e logo recortando do escenario á praia e de ida e volta ao longo do filme. Pasou de ser bailarina a ser cineasta e expresar a súa arte a través do novo medio.[6] Clarke estudou cinema con Hans Richter no City College de Nova York tras realizar In Paris Parks (1954). En 1955, converteuse en membro de Independent Filmmakers of America e formou parte de círculo de cineastas independentes do Greenwich Village con Maya Deren, Stan Brakhage, Jonas Mekas e Lionel Rogosin.
En 1972, Clarke asinou na campaña da revista Ms, "We Have Had Abortions" ("Tivemos abortos"), que pedía a fin das "leis arcaicas" que limitaban a liberdade reprodutiva; as participantes animaron ás mulleres a compartir as súas historias e a actuar.[7]
Clarke faleceu dun infarto en Boston, tras loitar contra o alzhéimer, pouco antes do seu 78 aniversario.