O skyr é un lácteo fermentado tradicional de Islandia. Ten a consistencia do iogur grego, mais un sabor máis suave. Pode clasificarse como queixo de leite agre fresco, similar ao quark, e consómese como un yogurt nos países bálticos, Países Baixos, Alemaña e Rusia. Forma parte da cociña islandesa dende hai séculos.
O skyr ten un sabor lácteo algo agre cunha lixeira nota doce. Tradicionalmente sérvese frío, só ou con nata. Algúns fabricantes engádenlle sabores como vainilla, café ou froitas.[1]
Diversas fontes islandesas medievais fan referencia ao skyr, entre elas as sagas de Egill Skallagrímsson e Grettis.[2] Con todo, non está clara a súa semellanza co skyr moderno, ao non conservarse ningunha descrición detallada do skyr deste período. Suxeriuse que se coñecía o skyr en Escandinavia na época do poboamento de Islandia, mais que acabou por ser esquecido fóra de Islandia.[3]
A palabra skyr ten relación coa voz inglesa shear (cortar), en referencia a como se separa o soro cando se corta o leite.[4]
É un produto alto en proteínas e baixo en graxas feito con leite descremado, con lixeiras variacións en función da marca. O orixinal ten uns 13 g de proteínas, 4 g de carbohidratos e 0,2 g de graxas por 100 g.[5]
O skyr adoita mesturarse con azucre e crema de leite. O hræringur, o almorzo tradicional islandés, combina skyr e papa de avea en partes máis ou menos iguais.[6] A miúdo tamén é mesturado con marmelada ou froita para tomar como sobremesa, con peixe para a cea ou con cereais para o almorzo. Os usos contemporáneos inclúen o skyr como ingrediente en tortas de queixo, batidos ou smoothies.
Na actualidade o skyr faise con leite desnatado. Este é pasteurizado ou quentado polo menos a 72-75 °C durante 15-20 segundos, e logo arrefríase a 37 °C.[7] Cunha porción pequena dunha produción anterior inclúese o cultivo bacteriano activo. Ao engadirlle o callo o leite comeza a cortarse.[8] Déixase a levedar durante 5 horas antes de ser arrefriado a 18 °C e fíltrase cun coador de tea para tirarlle o soro.[8]
As bacterias Streptococcus thermophilus e Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus, que desempeñan unha importante función na fermentación do skyr,[8] tamén son comúns á do iogur. Porén, o lévedo que se activa no atemperado intermedio asegura que o produto se converta en skyr e non en iogur.[8]