A sobreacumulación ou superacumulación é un concepto da economía marxista que define a situación a través da que os investidores, ao non ter a expectativa de obter unha taxa de ganancia que consideran suficiente, optan por deixar de reinvestir o seu capital e plusvalía, acumulándoo sen fins produtivos. Cando a sobreacumulación convértese na tónica xeral do mercado, pode producir crise ou acentuar as xa existentes, constituíndo unha das causas das crises cíclicas do capitalismo.[1][2]