Vidas e doutrinas dos filósofos máis ilustres

Vidas e doutrinas dos filósofos máis ilustres
Título orixinalΒίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ εὐδοκιμησάντων
Autor/aDióxenes Laercio
LinguaGrego antigo
Tema(s)historia da filosofía
Xénero(s)biografía
Data de pub.século IIIxuliano
Na rede
BNE: XX3383621
editar datos en Wikidata ]

Vidas e doutrinas dos filósofos máis ilustres (en grego antigo: περὶ βίων, δογμάτων καὶ ἀποφθεγμάτων τῶν ἐν φιλοσοφία εὐδοκιμησάντων; en galego, Sobre as vidas, as doutrinas e as sentenzas dos máis ilustres na filosofía) é un tratado de biografías de filósofos escrito por Dióxenes Laercio no século III.

Características

[editar | editar a fonte]

A obra presenta unha descrición da vida dos filósofos máis importantes e das súas frases máis memorábeis. Está dividido en dez libros, cada un dedicado a unha escola: o primeiro, aos Sete Sabios de Grecia; o segundo, a Sócrates, os seus antecesores e os seus contemporáneos; a terceira, integramente a Platón; o cuarto, aos académicos; o quinto, a Aristóteles e os peripatéticos; o sexto, aos cínicos; o sétimo, aos estoicos; o oitavo, aos pitagóricos; o noveno, aos eleáticos, aos atomistas e aos pirronistas e o décimo, integramente a Epicuro.

A finais do século XV foi traducida ao latín polo humanista italiano Ambrosius Traversarius.

Michel de Montaigne dixo que lamentaba que non existisen unha ducia de Laercios no canto dun só[1].

  1. Montaigne, Ensaios, II 10.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]