Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1300 (Gregoriano) Cefalonia - Κεφαλονιά, Grecia |
Morte | 1337 (36/37 anos) Despotado de Epiro |
Causa da morte | veleno |
Count palatine of Cephalonia and Zante (en) | |
1323 – 1325 ← Nicolao Orsini – João de Gravina (pt) → | |
Déspota de Epiro | |
1323 – 1335 ← Nicolao Orsini – Nicéforo II Orsini → | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Imperio Bizantino |
Actividade | |
Ocupación | aristócrata |
Outro | |
Título | Conde palatino (pt) |
Familia | Família Orsini (pt) e disputado |
Cónxuxe | Anna Palaiologina |
Fillos | Thomais Orsini (en) , Nicéforo II Orsini |
Pais | John I Orsini (en) e Maria Komnene Doukaina (en) |
Irmáns | Nicolao Orsini, Guy Orsini (en) e Margaret Orsini (en) |
Xoán II Orsini, tamén Xoán Comneno Ducas (en grego: Ἰωάννης Κομνηνὸς Δούκας, Iōánnēs Komnēnós Dúkas, italiano: Giovanni II Orsini), nado en Cefalonia en 1300 e finado en 1335, foi conde palatino de Cefalonia e Zante desde 1323 até 1324 e déspota de Epiro desde 1323 até 1335.
Xoán foi o fillo do conde Xoán I Orsini de Cefalonia con María, a filla de Nicéforo I Comneno Ducas de Epiro con Ana Paleóloga Cantacucena. O seu irmán máis vello, Nicolao Orsini fora feito gobernante de Epiro en 1318 por asasinar ao seu tío materno Tomé I Comneno Ducas. En 1323 Xoán asasinou o seu irmán e sucedeuno tanto en Cefalonia como en Epiro.
En 1324 o señor anxevino de Xoán, Xoán de Gravina, detívose en Cefalonia no seu camiño para loitar contra os bizantinos no Peloponeso e depuxo a Xoán Orsini como conde de Cefalonia, anexando a illa aos seus propios dominios. Privado da súa base familiar, Xoán tivo que asinar a paz con Andrónico II Paleólogo do Imperio bizantino e permitíuselle establecer o seu control sobre todo de Epiro a cambio de recoñecer a soberanía bizantina. Casou con Ana Paleóloga, a neta de Demetrio (Miguel) Ducas, un fillo de Miguel II Comneno Ducas de Epiro, que entrara ao servizo bizantino. Do mesmo xeito que o seu irmán, Xoán uniuse á Igrexa ortodoxa oriental, e outorgóuselle o título de déspota polo emperador bizantino.
En 1331 Xoán foi atacado por Gutierre VI de Brienne, o duque titular de Atenas, e un xenro do anxevino Filipe I de Tarento e Tamar Anxelina Comnena. Cando Gutierre cercou Arta, Xoán viuse obrigado a aceptar a soberanía anxevina. Esta situación reverteuse cando Gutierre volveu á península italiana, e en 1332 Xoán sentiuse o suficientemente forte como para invadir e anexar Tesalia, que caera na anarquía despois do falecemento de Estevo Gabrielopulos. Os éxitos de Xoán provocaron a reacción inmediata do emperador Andrónico III Paleólogo, quen afirmou o seu control sobre polo menos a parte oriental da rexión. De regreso en Epiro Xoán estaba dividido entre as faccións pro-bizantina e pro-anxevina entre a nobreza. Morreu repentinamente en 1335, quizais envelenado pola súa esposa Ana.
Coa súa esposa Ana Paleóloga Anxelina, Xoán II Orsini tivo dous fillos: