भगवती चरण वर्मा वो भगवतीचरण
जल्म 30 अगस्त 1903 ऊन्नाव जिल्ल्यांत ऊत्तर प्रदेश, शफीपूर ह्या ल्हानशा खेड्यांत जालो. कार्यक्षेत्रः रचनाकार, साहित्यकार आधुनीक हिंदी कांदबरीकार, कथाकार आनी कवी
शिक्षक जगमोहन विकसित हांचे प्ररणेन भगवती चरण हांणी मैथिलीशरणांचे भारतभारती ह्या काव्याचो अभ्यास केलो. त्या प्रभावांतल्यान सातवे यत्ते पसुनूच ते स्वता कविताय रचपाक लागले. बिए (1926), एलएलबी (1928) उपरांत 1935 मेरेन तांणी वकिला केली
कांय काळ भगवती चरण वरर्मा भदरी संस्थानाधिपतींच्या दरबारांत आसले. फुडें तांणी कलकत्त्यांत विचार साप्ताहिकाचे संपादक म्हणून (1940-42) तशेंच मुंबय चित्रपटसृष्टींत पटकथाकार म्हणून (1942-47) काम केलें. 1948 ते 1957 मेरेन ते लखनौ हांगसरल्या नवजीवन दैनिकाचे संपादक आसले. 1950 सावन ताची आकाशवाणीच्या दिल्ली केंद्राचेर हिंदी सल्लागार म्हूण नियुत्त्की जाली. उत्तर प्रदेशांतल्या भारती ह्या साहित्यीक संस्थेचे संयोजक म्हणू तांणी काम केलें .वर्माचे साहित्यसेवेचो प्रारंभ कवितांनी जालो
मधुकण हो तांचो पयलो काव्यसंग्रह1931 वर्सा उजवाडपाक आयलो. ताचे उपरांत प्रम-सगीत 1937 आनी मानव 1940 हे ताचे कविता संग्रह उजवाडले.
भूले बिसरे चित्र साहित्य अकादमी पूरस्कार फावो जालो, पद्मभूषण ताच्या उपरांत राज्य भासाचो मानद तानी मिळयलो. सहित्य आनी शिक्षाचा क्षेत्रान भारत सरकार 1918 वर्सा पद्मभूषण पुरस्कार फावो जालो
ताचे प्रकाशित पुस्तके उपन्यास पतन 1928, चित्रलेखा 1934, तीन वर्ष, टेढे मेढे रास्ते 1946, अपने खिलौने 1957. भूले बिसरे चित्र 1959, वह फिर नही आई, सामथर्य 1962, थके पाव रेखा, सीधी सच्ची बाते, युवराज चुण्डा, धूप्पल, चाणक्य. ताचे कहानी संग्रह मोर्चाबदीं,नाटक वसीहत, रूपया तुम्हे खा गया.हाचाखातीर भारतान प्रगती हळूहळु जावपाक लागली.इग्रजी आनी पाश्चचे शिक्षा साधनेन बदल घडपाक लागलो. ताचाउपरांत देवाक आऩी मनशाक समान महत्व दिवपाक लागले.
भगवती चरण वर्मा हे 5 अक्टूबर 1981 ह्या वर्सा ‘हरी’ क प्रीय जालो.