Daniel Vidart

Dodaj infookvir "znanstvenik".
(Primjeri uporabe predloška)

Daniel Vidart (Paysandú, 7. listopada 1920. — Montevideo, 14. svibnja 2019.) urugvajski je znanstvenik, antropolog, pisac, pravnik, povjesničar i esejist.[1][2][3]

Životopis

[uredi | uredi kôd]

Studirao je na Pravnom fakultetu i Fakultetu društvenih znanosti Republičkog sveučilišta u Montevideu između 1940. i 1945.[1]

Od 1952. do 1958. bio je potpredsjednik SODRE-e.[4]

Od 1962. godine bio je direktor Centra za antropološke studije "Dr. Paul Rivet" te UNESCO-ov stručnjak za društveno-kulturno istraživanje i regionalni ravnatelj za obrazovanje i okoliš u Latinskoj Americi i na Karibima.[4]

Tijekom 1972. i 1973. predavao je kulturnu antropologiju na Nacionalnom sveučilištu u Čileu, a od 1978. do 1984. na Nacionalnom sveučilištu Kolumbije.[1][4]

Od 2009. je redoviti član Urugvajske akademije znanosti i umjetnosti.[1]

2014. darovao je svoju privatnu zbirku knjiga inicijativi za osnivanje knjižnice "Daniel Vidart" u Canelonesu.

Radovi i djela

[uredi | uredi kôd]
  • Tomás Berreta. La Industrial, Montevideo, 1946.
  • Esquema de una Sociología Rural Uruguaya. Ministerio de Ganadería y Agricultura, Montevideo, 1948.
  • Sociología Rural. Salvat, Barcelona, 2 vol. 1960.
  • Teoría del tango. Banda Oriental, Montevideo, 1964.
  • Los pueblos prehistóricos del territorio uruguayo. Centro Paul Rivet, Montevideo, 1965.
  • Caballos y jinetes. Pequeña historia de los pueblos ecuestres. Arca, Montevideo, 1967.
  • El paisaje uruguayo. El medio biofísico y la respuesta cultural de su habitante. Alfa, Montevideo, 1967.
  • El tango y su mundo. Tauro, Montevideo, 1967.
  • Ideología y realidad de América. Universidad de la República, Montevideo, 1968.
  • El legado de los inmigrantes  Arhivirana inačica izvorne stranice od 15. svibnja 2013. (Wayback Machine) (suautor: Renzo Pi Hugarte), Nuestra Tierra, Montevideo, 1969. – 1970.
  • Los muertos y sus sombras. Cinco siglos de América. Banda Oriental, Montevideo, 1993.
  • El juego y la condición humana. Banda Oriental, Montevideo, 1995.
  • El mundo de los charrúas. Banda Oriental, Montevideo, 1996.
  • Los cerritos de los indios del Este uruguayo. Banda Oriental, Montevideo, 1996.
  • La trama de la identidad nacional, Banda Oriental, Montevideo:
    • Tº lº Indios, negros, gauchos, 1997.
    • Tº 2º El diálogo ciudad – campo, 1998.
    • Tº 3º El espíritu criollo, 2000.
  • Un vuelo chamánico. Editorial Fin de Siglo, Montevideo, 1999;
  • El rico patrimonio de los orientales. Banda Oriental, Montevideo, 2003
  • Cuerpo vestido, cuerpo desvestido. Antropología de la ropa interior femenina. (with Anabella Loy). Banda Oriental, Montevideo, 2000.
  • Los fugitivos de la historia. Banda Oriental, Montevideo, 2009
  • Tiempo de Navidad. Una antropología de la fiesta. (with Anabella Loy). Banda Oriental, Montevideo, 2009.
  • Uruguayos, 2012.
  • Tiempo de carnaval, 2013.

Izvori

[uredi | uredi kôd]
  1. ↑ a b c d Daniel Vidart - životopis  Arhivirana inačica izvorne stranice od 31. listopada 2013. (Wayback Machine), pristupljeno 17. lipnja 2016. (šp.)
  2. ↑ Falleció el profesor y antropólogo Daniel Vidart a los 98 años. El País. Pristupljeno 14. svibnja 2019.
  3. ↑ Biografía del Prof. Daniel Vidart. Inačica izvorne stranice arhivirana 31. listopada 2013. Pristupljeno 16. kolovoza 2012., pristupljeno arhivu 31. listopada 2013.
  4. ↑ a b c Morosoli de Oro 2000, Fundación Lolita Rubial, pristupljeno 16. kolovoza 2012. (šp.)

Vanjske poveznice

[uredi | uredi kôd]