Barbjerska serlica

Barbjerska serlica
Barbjerska serlica (Asperula tinctoria)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Gentianales)
swójba: Čerwjenkowe rostliny (Rubiaceae)
ród: Serlica[1] (Asperula)
družina: Barbjerska serlica
wědomostne mjeno
Asperula tinctoria
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Barbjerska serlica (Asperula tinctoria) je rostlina ze swójby čerwjenkowych rostlinow (Rubiaceae).

Barbjerska serlica docpěwa wysokosć wot 30 hač 50 cm.

Stołpik je štyrihranity.

Łopjena su po štyrjoch hač po šesćoch mutličkostejne, wuskolancetojte, jednonerwne a docpěwaja dołhosć wot 2 hač 6 cm.

Kćěje wot junija hač awgusta. Króna je běła, třistołpowa a docpěwa šěrokosć wot 3 hač 4 mm.

Płód je hładki.

Rosće we swětłych chójnowych a dubowych lěsach a w słónčnych kerčinach a na połsuchich trawnikach.

Rostlina je w srjedźnej Europje hač južneje Šwedskeje rozšěrjena.

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 453.
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 28 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)