Kerkaty jěrowc

Kerkaty jěrowc
Kerkaty jěrowc (Aesculus parviflora)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy II
rjad: (Sapindales)
swójba: Mydłowcowe rostliny (Sapindaceae)
podswójba: Jěrowcowe rostliny (Hippocastanoideae)
ród: Jěrowc[1][2] (Aesculus)
družina: Kerkaty jěrowc
wědomostne mjeno
Aesculus parviflora
Walter (1788)
Wobdźěłać
p  d  w

Kerkaty jěrowc (Aesculus parviflora) je kerk ze ze swójby mydłowcowych rostlinow (Sapindaceae). Prjedy słušeše do swójby jěrowcowych rostlinow (Hippocastanaceae), kotraž nětko je podswójba (Hippocastanoideae) .

Kerkaty jěrowc je kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 2 hač 4 m. Rostlina wutwori přeco wjace zdónkow a so přez podzemskich wuběžkow sylnje rozšěrjuje.

Hałuzy su zrunane.

Łopjena su porstate a wobsteja z dołho kónčkojtych, 5-7 nimale sedźacych, 8-20 cm dołhich łopješkow. Wone so w nazymje žołte zbarbja.

Kćěje wot julija hač awgusta. Kćenja wonjeja nawječor. Hač 30 dołhe kwětnistwa přesahuja lisćo. Běłe krónowe łopješka docpěwaja dołhosć wot něhdźe 1 cm. Próškowe łopješka daloko wusahuja.

Rostlina wutwori zwjetša jenož małko 2-3 cm wulkich płodow.

Rosće w Europje jako pyšny kerk w parkach a zahrodach. Pochadźa originalnje z juhuwuchodnych zjednoćenych statow Ameriki.

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 179.
  2. W internetowym słowniku: Roßkastanie
  • Spohn: Welcher Baum ist das? Die neuen Kosmos-Naturführer, ISBN 978-3-440-10794-2, strona 233 (němsce)
  • Throll: Was blüht im Garten? 1000 Pflanzen Pflege Merkmale Sorten, ISBN 978-3-440-11331-8, strona 15, jako druha družina Strauch-Rosskastanie (Aesculus parviflora) pod hesłom Rosskastanie (Aesculus hippocastanum) (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)