Słonišćowa syć
| |
| Słonišćowa syć (Schoenoplectus tabernaemontani) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony Commelinidy | |
| rjad: | (Poales) |
| swójba: | Cachorowe rostliny (Cyperaceae) |
| ród: | (Schoenoplectus) |
| družina: | Słonišćowa syć |
| wědomostne mjeno | |
| Schoenoplectus tabernaemontani | |
| (C.C.Gmel.) Palla | |
Słonišćowa syć (Schoenoplectus tabernaemontani) je rostlina ze swójby Cachorowych rostlinow (Cyperaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Słonišćowa syć ma šěrozeleny stołpik.
Kćenja ma jenož dwě pěsće.
Płód je płona.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće w słonych wodźiznach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 408, jako podobna družina Graue Seebinse (Sch. tabernaemontani) pod hesłom Gewöhnliche Teichbinse, Seebinse (Schoneplectus lacustris) (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
